Deixou manuscrita unha “Relación” que se conserva no arquivo parroquial de Leiro, de grande importancia histórica para coñecer os acontecementos da comarca na súa época, como é o caso de pestes, secas, a visita de Felipe II a Santiago e o seu coñecemento na comarca, entre outras moitas cousas.
Amaro González de Villamoure estudou en Santiago. Ordenouse de presbítero en 1544, pasando a ocupar, dous anos despois, o cargo de ecónomo en Carril. En 1552 entrou de reitor na igrexa de Santa Columba de Rianxo, onde estivo ata 1563, cando foi nomeado cura de Santa María de Leiro, coa aprobación do posuidor do padroado Lanzarote Mariño. Nesa parroquia había pouco máis de 30 fregueses, todos vasalos do arcebispo, a quen pagaban anualmente por razón de tal señorío un dereito que chamaban «fogaza», que importaba 14 ferrados e medio de centeo, un de millo miúdo, 22 reais e 22 marabedís.
Amaro González debeu falecer a finais do século XVI deixando un manuscrito de certo interese histórico...
