Juana Díaz de Lemos y Ulloa

Investigación de xenealoxías
Responder
Avatar de Usuario
Trapa
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 122
Registrado: 14 Nov 2002, 09:00
Contactar:

Juana Díaz de Lemos y Ulloa

Mensaje por Trapa »

Fernán Pérez de Párrega, hijo de Pero Fernandez de Párrega, era señor de Parga y estaba casado con Juana Díaz de Lemos y Ulloa. ¿Quienes eran los padres de Juana?
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

PARGA

Mensaje por serba »

Hola, Trapa:

D. Fernán Pérez de Parga -de Párraga, o Parragués, de cualquiera de las 3 formas aparece en los documentos-, era hijo de D. PEDRO DE PARGA [o de Párraga] y de D.ª VIOLANTE NÚÑEZ PARDO DE AGUIAR, según la información que detalla D. Anastasio Santos Iglesias en el libro "Los Señores de la Tierra de Parga". Publicado por la Diputación Provincial de Lugo, en 2006. [ISBN: 84-8192-330-3].

D. Fernán Pérez de Parga -fallecido hacia 1520-, se casó dos veces.
Del segundo matrimonio con D.ª Constanza das Mariñas -hija de D. Gómez Pérez das Mariñas y D.ª Teresa de Haro- tuvo 7 hijos, hay información amplísima, aunque lo que también me interesaba eran los datos sobre su primera esposa, y si tuvieran ambos descendencia.
Lo único que puedo añadir, es que explica que su primera esposa era descendiente de D. FERNÁN DÍAZ DE RIBADENEIRA, 'O Vello'.

D.ª Juana Díaz de Lemos, era hermana de D. Fernán Pérez de Parga, no su esposa.

Por si te interesa, esta Juana se casó con D. Pedro Fernández de Andrade, de la descendencia de ambos busca en Vasco de Aponte, en el libro "Recuento de las casas antiguas del Reino de Galicia", en el apartado sobre la CASA DE PARGA.


Saludos
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Erro

Mensaje por lamigueiro »

Hola Serba, verás o que pregunta Trapa e sobor da filiación de Juana Díaz de Lemos y Ulloa I, que é a máis vedraia das que ti citas; e muller de Fernán Pérez de Parga I.

Nota: "Ahora falemos del otro hermano de Vasco de Paraga, del cual quedó un hijo (este é Fenán Pérez I, marido Juana Díaz de Lemos y Ulloa I) señor de la casa de San Salvador, y se llama la Proba de Parga, y de aquel quedó otro hijo que se llamaba Pedro de Paraga, que casó con doña Violante Nuñez Pardo de Aguilar y Montenegro, que era casa de 100 vasallos hasta 110, poco más o menos con casa forte, e seis o siete escuderos e hubieron por hijo a Fernán Parragués y a Juana Díaz de Lemos, mujer de Pedro Fernández de Andrade"

É dicir do anterior matrimonio ficou por fillos:

Pedro Fernández de Parga, (Pedro de Parga), marido de Violante Núñez Pardo de Aguilar y Montenegro, e tiveron por fillos a:

a.- Fernán Pérez Parragués II; que según Vasco da Ponte: "Fernán Pérez Parragués, fue muy buen caballero y casó con una hija de Fernán Díaz de Rivadeneyra, o vello fallesciose ella, y el casó por segunda vez con doña Constanza de las Mariñas, hija de Gómez Pérez de las Mariñas y de doña Teresa de Haro". Este Fernán Pérez casou con María de Bolaño, filla efectivamente de Fernán Díaz de Rivadeneira.

b.- Juana Díaz de Lemos II, muller de Pedro Fernández de Andrade, Señor de Ois, Medín, e As Mestas.

c.- Violante Núñez de Montenegro.

Existe unha terceira Juana Díaz de Lemos III, filla de Cristobal de Andrade, e neta de Pedro Fernández de Andrade, e Juana Díaz de Lemos II.

O asunto é descubrir de quen era filla Juana Díaz de Lemos y Ulloa I, que é repito, a pregunta de Trapa. Saudos.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Juana Díaz de Lemos y Ulloa

Mensaje por serba »

Vale.

¡Pues a seguir buscando!...
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Un pouquiño máis

Mensaje por lamigueiro »

A Casa de Parga é un pouco liosa, así que poño este pequeno esquema para que se poda entender o anterior:

Fernán Ares de Parga I, tivo por fillos a:

1.- Vasco Fernández de Parga.
2.- Roy Fernández de Parga.
3.- Pedro Fernández de Parga I.

Vasco Fernández de Parga tivo por fillos a:

4.- Vasco de Parga, Señor de la Casa de Guitiriz e Vaamonde pola sua muller Maior Martiz de Vaamonde. Foron pais de Ares Vázquez de Parga, marido de Constanza López de Saavedra, sendo pais a súa vez de Fernán Ares de Saavedra, oo que se acastillou en Vilaxoán.

5.- Fernán Ares de Parga II, señor da Pobra de Parga, e San Salvador (de Bergondo). Este tivo por fillo a:

6.- Pedro Fernández de Parga II, casado con unha señora da casa de Andrade. Estes tiveron por fillos a:

7.- Fernán Pérez de Parga I, marido de Juana Díaz de Lemos y Ulloa I. tendo por fillo a:

8.- Pedro Fernández de Parga III. Casado con Violante Núñez Pardo de Aguiar e Montenegro, filla de Lopo Núñez Pardo de Montenegro, neta de Lopo Nuñez Pardo e Juana de Montenegro.

tiveron por fillos a:

9.- Fernán Pérez Parragués II, marido de María de Bolaño, filla de Fernán Díaz de Ribadeneira o Vello, e Mayor Martínez de Vaamonde. Tendo por fillos a:

a.- Pedro de Parga. s.s.
b.- Mayor de Vaamonde. s.s.

En segundas nupcias casou con Constanza das Mariñas, filla de Gómez Pérez das Mariñas e Teresa de Haro, tendo por fillos a:

c.- Ares Pardo das Mariñas. Señor de Parga y Cillobre.
d.- Gómez Pérez das Mariñas. Abade de San Salvador de Bergondo.
e.- Ginebra de Haro, muller de Suero Gómez de Soutomaior.
f.- Juan López Pardo de Haro. Señor de Bergondo.
g.-Violante Núñez de Montenegro, muller de Ruy Freire de Andrade, (fillo de Pedro Fernández de Andrade y Juan Díaz de Lemos II).
h.- Berenguela Núñez de Montenegro. Muller de Fernando de Andrade, señor de San Sadurniño.
i.- Teresa. Monxa en Santa Bárbara de A Coruña.

Fonte: Mariñán. Pazo de los Sentidos. Jesús Ángel Sánchez García. Arbol nº III


Saudos
Última edición por lamigueiro el 31 Ene 2008, 15:04, editado 2 veces en total.
Lamigueiro ©
CRUZ
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 405
Registrado: 02 Oct 2007, 16:47

JUAN DIAZ DE LEMOS

Mensaje por CRUZ »

Hola .
por si sirve para aclarar

En genealogía manuscrita por Benito de Lemos alrededor de 1650, sobre la genealogía de su mujer hija de los condes de prigue Luisa Sotomayor Rivadeneira , sobrina de Francisco de Bolaño Rivadeneira y de las Marismas señor de las casas y solares de tores ,Parga y Junqueiras.

" ....en quien acavamosl la decendencia de PEDRO FERNANDO DE ANDRADE tio del conde Don Fernando de Andrade y de su mujer DOÑA JUANA DIAZ DE LEMOS hermna de FERNAN PEREZ PARRAQUES señor de la casa de parga hermano mayor de Juna Diíaz de Lemos , heredó el señorio de su padre fue caballero de gran valor muy faborecido y estimado de los señores reyes catholicos quien escrivieron una carta el año de Mill y quinientos y cinco que tienen en su poder los señores de tores en que le mandavan favoreciese yaiudanse a un juez de comision qque ynbiavan al reyno de galicia como su leal vasallo aconpaño a su costa en la jornada de ynglaterrra a la reyna Doña Cathalina quandose fue acasar con el rey duardo ........"


"...doña JUANA DIAZ DE LEMOS que casso con PEDRO FERNANDEZ DE ANDRADE trayen este casamiento ,haro ,y le provincial Villa Roel en la casa de los Condes de Andrade fueron sus hijos FERNAN PEREZ DE ANDRADE que subcedio en el señorio de su padre ,y CHRISTIVAL DE ANDRADE que casso con Doña Violante Nuñez Pardo hija de Juan Nuñez Pardo de Cela señor de la torre y casa de los Pardos de Cela cuya hija fue Doña JUANA PARDO DE LEMOS Y ANDRADE que casso con Luis de Figueroa , señor de la casa de figueroa"


saludos
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Juana Díaz de Lemos

Mensaje por lamigueiro »

Gracias por el documento que enmarca lo que yo explicaba en mi nota anterior, pero insisto, el misterio es la Juana Díaz de Lemos y Ulloa, casada en la casa de Párraga, todas estas son sus nietas y bisnietas.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
veremudus
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 241
Registrado: 23 Oct 2002, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Mensaje por veremudus »

- Ola a tod@s.

- Mmmmm!!! ... Estimado Lamigueiro. Coido que a túa xenealoxía dos Parga anda un pouco liada (con todos os respetos) e sobra algún Fernán Ares.

* Fernán Ares de Parga, Señor da Casa de San Salvador da Pobra de Parga, casou con María de Bolaño (ti dis que con Xoana Díaz de Lemos I ...). Deste matrimonio (Parga-Bolaño) quedou como fillo sucesor.

* Pedro [Fernández] de Parga, Señor da Casa de San Salvador, que casou con Violante Núñez Pardo de Aguiar e Montenegro. Foron seus fillos.

1.- Fernán Pérez Parragués, sucesor que segue a liña ...

2.- Dona Xoana Díaz de Lemos, que casou con Pedro Fernández de Andrade, con sucesión ...
 
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Parga

Mensaje por lamigueiro »

Estimado amigo Veremudus, yo encantado de hablar sobre ello como de costumbre, y amigablemente por descontado. Voy utilizar el idioma de Cervantes, porque no tengo mucho tiempo, y me veo obligado a emplear el programa Dragon

Así que al tajo:

¿El esquema esta liado?, puede ser según tu criterio amigo Veremudus, en todo caso esta publicado en: Mariñán. Pazo de los Sentidos. De Jesús Ángel Sánchez García. Arbol nº III. A esta fuente y autor me remito.

Simplemente indicar que el sr Jesús Ángel Sánchez, en su esquema genealógico de los Parga, situa a esta Juana Díaz de Lemos y Ulloa, que yo llamo I, entre símbolos de interrogación.

También coincide con mi esquema, Carmen Manso Porto, descrito en: Arte gótico en Galicia. Los dominicos. Tomo II, página 73. Esta autora difiere con él tuyo en que María de Bolaño es citada como mujer de Fernán Pérez Parragués, y no como Fernán Ares de Parga, como tú nos explicas.

Según las notas esta autora, estas informaciones son extracto del testamento de Pedro de Parga, hijo precisamente de María de Bolaño y de Fernán Pérez Parragués, dado en Valladolid el 14 de noviembre de 1503 donde dispone su enterramiento en San Pablo de Valladolid, a condición de que, a los dos años, los frailes de Santo Domingo de Lugo trasladen sus restos a este convento juntó a los de su madre, y construyan para ellos sendas sepulturas.
La misma autora en la nota referida a María de Bolaño dice: primer esposa de Fernán Pérez Parragués, cuya identidad era desconocida para Aponte y otros autores posteriores, inhumana de Santo Domingo de Lugo, de acuerdo con el testamento de su hijo.

Estas son las credenciales de mi esquema, ya nos dejarás compartir las tuyas.

En todo caso, Juana Díaz de Lemos hermana de Parragués, e hija de Pedro de Parga y Violante Núñez, tiene que tener una antecesora que le legara sus apellidos. Esta es la que el sr Jesús Angel García, hace referencia en su trabajo, como su abuela, y sobre la que Trapa dirigía su pregunta. Saludos.
Última edición por lamigueiro el 25 Ene 2008, 10:29, editado 1 vez en total.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
veremudus
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 241
Registrado: 23 Oct 2002, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Mensaje por veremudus »

- Uuuuffff!!!. Meu estimado Lamigueiro.

- Resulta que estou a traballar con documentos do Arquivo Ducal de Medinaceli (seccións: Parga, Cillobre, ...); e non coinciden en moitos casos co publicado, ou cos 'nobiliarios' varios ... Poño por caso os datos e persoeiros que seguen, que chocan con algúns dos primeiros que citas.

- Vou a comezar polos Baamonde da segunda metade do século XIV e primeiras décadas do XV. Velaquí o que se deduce de documentos (orixinais) do referido arquivo.

* Martiño Vázquez de Baamonde, cabaleiro (ou escudeiro ...) que viviu hacia mediados do século XIV, tivo (polo menos) dous fillos:

1) Ares Vázquez de Baamonde.
2) Don Pedro Ares de Baamonde, que primeiro foi Deán de Ourense e Arcediago de Viveiro, e logo foi Bispo de Mondoñedo.

- O citado Ares Vázquez de Baamonde (nº. 1) tivo por filla a Maior Martíz de Baamonde. Esta señora, ó parecer, tivo dúas nupcias:
* 1ªs.- Casou con Vasco Fernández de Parga.
* 2ªs.- Casou con Fernán Díaz de Ribadeneira 'o vello'.

- Agora vou a polos Parga das últimas décadas do XIV e primeiras do XV.

* Ano 1369. O rei Enrique II outorga un privilexo ós irmáns Roi Páez de Parga e Vasco Fernández de Parga, para que posean o señorío sobre a Terra de Parga, que naquel intre era de reguengo, pola súa axuda (ou sexa, eran ou voltáronse 'trastamaristas' cando a guerra dinástica ...).

* Ano 1388. Confirmación do privilexo polo rei Xoán I.

* Ano 1393. Roi Páez de Parga xa finou. O seu irmán Vasco solicita confirmación do privilexo por si e polos herdeiros do seu irmán.

* Ano 1408. Fernán Ares de Parga, fillo sucesor de Vasco Fernández de Parga, solicita confirmación do privilexo ...

- En fin, seguirei noutro intre, que agora xa é tarde e non teño a mán toda a documentación pertinente. Como podes comprobar, ... xa nesto diferimos ... Saúdos.
 
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Parga

Mensaje por serba »

Precisamente se sabe que D. Vasco Fernández de Parga I [Párraga] aún vivía en 1407, fecha en que consta por documentación que dicho señor tenía 2 hijos, saliendo de este Vasco dos linajes.

1. D. Fernán Arias de Parga, a quien cede su padre la Fortaleza de A Pobra de Parga, etc. Y casó con D.ª María Bolaño.

2. D. Vasco Fernández de Parga II [o Párraga], que hereda la Casa de Guitiriz. C. c. D.ª Mayor Martiz de Baamonde [=Mayor de Baamonde], de la Casa de Baamonde.


Todo esto es según D. Anastasio Santos Iglesias, en el libro "Los Señores de la Tierra de Parga".

El hijo de Fernán Arias de Parga que lo hereda es Pedro de Párraga.

veremudus, no nos liemos, los que mencionas <<Roi Páez de Parga e Vasco Fernández de Parga>> no eran hermanos. Roi [o Ruy] era tío de Vasco, ambos lucharon a favor de D. Enrique de Trastamara.
Para dudas os remito al libro y árboles genealógicos que facilita el autor citado.

PD: Lo de añadir I y II a Vasco Fernández de Parga, lo puse yo para distinguirlos; no es del libro.



Saludos
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
veremudus
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 241
Registrado: 23 Oct 2002, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Mensaje por veremudus »

- Estimado Serba. Eu procuro sempre non "liarme" máis do debido ...

- Lamentabelmente non teño, nin coñezo, polo de agora (ainda que tentarei de mercalo canto antes) o libro sobre a Casa de Parga que citas e que, tal e como puxeche noutra mensaxe, ten todas as trazas de ser un excelente traballo.

- Como poderás observar, e rogo que mo confirmes ... Os datos que aportei aquí arriba deberían de coincidir, ó menos na meirande parte, cos que escribiu o autor do libro que citas.

- Neste caso, eu non estou a citar autores, se non a expoñer datos que se atopan en documentos que consultei e lein, directamente, pertencentes ás seccións Parga, Cillobre, etc. do ADM (microfilmes no AHUS). Polo tanto, estimado Serba, estou a traballar con documentación directa. ¿E ti, ..., tamén o fas?.

- Evidentemente, tal e como lle teño sinalado a Lamigueiro, os datos xenealóxicos sobre os Baamonde, Parga, etc. en relación con persoeiros, datas e feitos, non coinciden cos manexados ata o presente pola meirande parte da historiografía e xenealoxía tradicionais; ambas baseadas en parcos e poucos documentos, así como en "nobiliarios" que, prudentemente, debemos de poñer en coarentena en canto a pretendidos ascendentes baixo-medievais ...

- No que toca a Roi Páez e a Vasco Fernández de Parga, o tema non está pechado ... Seguramente ten moita razón o autor que citas (repito, teño que ler primeiro o seu traballo, que lamentabelmente descoñezo). Pero, dende logo, as datas e aspectos que escribín arriba -fóra da relación de parentesco entre ambos, e se son irmáns ou tío/sobriño- poderás comprobar que coinciden ó 100 %.

- Saúdos. Deixo o tema e os datos dos Parga para mellor ocasión ...
 
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Re

Mensaje por serba »

Hola:

Simplemente corrijo los datos que escribiste y no son correctos:
veremudus escribió: * Ano 1393. Roi Páez de Parga xa finou. O seu irmán Vasco solicita confirmación do privilexo por si e polos herdeiros do seu irmán.
En cuanto al libro, en el que se incluyen 2 trabajos que, aunque publicados juntos en un libro, en realidad son independientes, uno sobre Santa Eulalia de Bóveda y otro sobre Los señores de la tierra de Parga, es del 2006; reciente y fácil de conseguir.

ISBN (10): 84-8192-330-3
Título: "Arqueología de Santa Eulalia de Bóveda ; Los señores de la tierra de Parga" (2006)
Editor: Diputación Provincial de Lugo. Servicio de Publicaciones.
ISBN (13): 978-84-8192-330-8

Obtuvo el III Premio de Investigación Manuel Vázquez Seijas, y los documentos en que se basa son del todo fiables y dignos de mi total credibilidad hacia este autor.
Como te escribí anteriormente en
viewtopic.php?t=1898&highlight=p%EDgara
serba escribió:...La bibliografía utilizada para el trabajo es muy amplia, en las Fuentes del trabajo tenemos del AHUS, el Fondo 'Casa Ducal de Medinaceli'. Secciones: Parga, Cillobre, Junqueras, Torés y Amarante.
PD: Espero que no me hayas malinterpretado con la expresión: "no nos liemos", mi única intención es aclarar la información que aportan estos nuevos estudios, tan necesarios.


Saludos
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Resumo

Mensaje por lamigueiro »

En fin, :roll: eu creo que mentras o amigo Veremudus investiga, cousa que como bon amigo del celebro; xa que espero que pronto nos sorprenda a todos con novas sobor diste tema como ten acostumbrado, deberíamos de centrarnos na pregunta da amiga Trapa:

.- ¿Sabe alguén que é Xoana Díaz de Lemos e Ulloa?. Como sei que costa entendelo, por enesima vez :lol: volvo a clarexar que esta Xoana non é a irmá de Fernán Pérez Parragués.

Saudos
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Re

Mensaje por serba »

lamigueiro, repasando a fondo todo lo que has puesto, hay algún error. No obstante, en una semana aproximadamente copiaré en una hoja el primer árbol genealógico de la CASA DE PARGA, constando como primer personaje D. García Rodríguez de Valcárcel, hasta D. Ares Pardo das Mariñas, donde ya comienza el siguiente árbol del libro, como ya he explicado en otro hilo del foro.

Trapa escribió:Fernán Pérez de Párrega, hijo de Pero Fernandez de Párrega, era señor de Parga y estaba casado con Juana Díaz de Lemos y Ulloa. ¿Quienes eran los padres de Juana?
Trapa, necesito que me facilites fecha lo más aproximada posible, y, si no es mucho pedir, que copies el texto que lo menciona.
Los que fueron SEÑORES DE PARGA, están ya bien clasificados, no podemos confundir 'ser de la Casa de Parga', es decir, familiar de los de dicha casa; a 'ser Señor de Parga'. En este reciente estudio el único Señor de Parga que coincide con el nombre por el que preguntas es D. FERNÁN PÉREZ DE PARGA, efectivamente, hijo de Pedro de Parga, y, repito, hermano de Juana Díaz de Lemos.

Hasta aquí todo correcto, ahora viene la duda que plantea lamigueiro sobre los apellidos Díaz de Lemos, de esta señora. Os diré que el apellido 'Lemos' debía ser [¡ojo!, no estoy afirmándolo] de los antecesores de D. García Rodríguez de Valcárcel, aunque pareciera un sinsentido, como ocurre tantísimas veces en aquellos siglos.
En todo caso, Juana Díaz de Lemos hermana de Parragués, e hija de Pedro de Parga y Violante Núñez, tiene que tener una antecesora que le legara sus apellidos.
.

Sigo refiriéndome al mismo libro que menciono en este hilo del foro. El autor parte de dicho D. García Rodríguez de Valcárcel, sin ocuparse de su ascendencia, aunque menciona el nombre de su esposa: D.ª INÉS FERNÁNDEZ; leyendo a D. Manuel Vázquez Seijas, éste especifica en varias páginas, datos sobre un <<D. García Rodríguez de Valcarce y Balboa. Adelantado Mayor del Reino de Galicia, hijo de D. ALONSO LÓPEZ DE LEMOS, que llevó los apellidos por su abuela D.ª Leonor García Osorio de Valcarce.>>

Ahora bien, no tengo datos aún para afirmar la relación que existe entre D. García Rodríguez de Valcárcel y D. García Rodríguez de Valcarce y Balboa, que, en principio, no creo que se trate de la misma persona; aunque sí sean familiares.



Saludos
Poblada soledad es hoy el mundo.
CRUZ
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 405
Registrado: 02 Oct 2007, 16:47

Mensaje por CRUZ »

hola :
Comento esto por si se puede utilizar.

VASCO DE PARGA -(hermano segundo de ARES VAZQUEZ DE PARGA casado con Constanza López de Saavedra)-que casó con MAYOR DE BAAMONDE tuvieron a ARES VAZQUEZ DE PARGA y a una hija que casó con PEDRO MIRANDA ,llamado el cruel , hijo de de Gomez Arias de Miranda y de una hija de ALONSO DIAZ.
¿Puede venir el apellido Diáz de éste?
¿Cómo se llama esa HIJA de Vasco de Parga ,mujer de pedro Miranda?
Esto publicó serba en el Asunto "Catastro Ensenada de S. Vicente de Vilameá.

En la genealogía consultada en mi archivo , aparece también estos datos
Cuando llegue a casa consultaré algunas notas sobre descendencia de Alonso López de Lemos , como indica en su mensaje , Serba , pues recuerdo que hay alguna mujer hija de aquel con que puede llevar Lemos y Ulloa .
Si encuentro ya lo envío.
Saludos a todos y no perder el buen "rollito" y humor que no nos falte.
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

García Rodríguez de Valcárcel

Mensaje por lamigueiro »

¿García Rodríguez de Valcárcel Adiantado Moor de Galicia, fillo de Alonso López de Lemos?. Fico ansioso do teu arbre Serba. Saudos.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
veremudus
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 241
Registrado: 23 Oct 2002, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Mensaje por veremudus »

* Para Cruz:
- A muller de Pedro de Miranda 'o cruel' , filla de Vasco Fernández de Parga e de Maior Martíz de Baamonde, foi dona Tareixa de Parga. De todos xeitos, e con todos os respectos, semella que estás a confundir -en canto a filiación- a algúns dos persoeiros que citas. Por favor, mira neste mesmo foro mensaxes de máis arriba.

* Para Serba:
- Por favor. ¿A cál das dúas casas -ambas chamadas xenéricamente- 'de Parga', te estás a referir?, ¿a de Guitiriz ou a de San Salvador ...?. Porque, evidentemente, unha e outra non son a mesma e tiveron 'señores' diferentes ...

* Para Lamigueiro:
- Caaalmaaaaa ..., jé, jé, ...!!!.
 
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

E agora os Valcárcel

Mensaje por lamigueiro »

Eu amigo Veremudus calmado xa estou :D , primeiro por que tí que me coñeces sabes que non son persoa de exaltarme moito, e menos por estos temas. En todo caso: Serba, mira non fai falta que te pegues unha panzada a transcribir datos, creeme non paga a pena, extracta o arbre que citas, dende García Rodríguez de Valcárcel o Adiantado, ata os Parga e nos aforras ter que debatir sobre temas que nos alonxarían do que sigo a decir que é o tema principal de este apartado: ¿Quen é -si existe- Juana Díaz de Lemos e Ulloa, muller de Fernán Pérez de Parga, señor da Pobra de Parga?; segundo ten publicado Jesus ángel Sánchez García na obra que cito máis arriba. E sobre todo por que corres o risco -grande ademais- de que o autor que citas partindo de Vázquez Seijas, axa cometido un erro bastante frecuente na historiografía galega.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

CASA DE PARGA

Mensaje por serba »

Contenido de uno de los mensajes del foro: "Couto e Parroquia de San Pedro de Pígara (Lugo)", publicado: Mer Dec 19, 2007
viewtopic.php?t=1898&highlight=p%EDgara
serba escribió:Hay un estupendo trabajo de D. Anastasio Santos Iglesias, publicado por la Diputación y Museo Provincial de Lugo, al haber recibido el III Premio de Investigación Manuel Vázquez Seijas. 2006.
Se titula "Los Señores de la Tierra de Parga" [ISBN: 84-8192-330-3], del que aún aparece poca información en internet.
Fue publicado conjuntamente con otro trabajo de D.ª Lorena Vidal Caeiro, "Arqueología de Santa Eulalia de Bóveda".
Es un libro estupendo y ameno, muy bien estructurado en 5 partes, y que recomiendo a los interesados en el linaje de los PARGA.

1. EL SEÑORÍO DE LA TIERRA DE PARGA

1.1. García Rodríguez de Valcárcel: Los orígenes de la familia.
1.2. Basco Fernández de Párraga: La obtención del Señorío de Parga.
1.3. Fernán Ares de Párraga: Los inicios de la Casa de Parga.
1.4. Fernán Pérez Parragués: El prestigio de la Casa de Parga.

2. EL MAYORAZGO DE PARGA

2.1. Ares Pardo das Mariñas: El fundador del mayorazgo.
2.2. Fernán Pérez de Párraga: La falta de sucesión.


3. LA UNIFICACIÓN DE MAYORAZGOS

3.1. Diego das Mariñas: La reunificación de los bienes de la Casa.
3.2. Pedro Bolaño de Ribadeneira: Unión de Parga y Torés.
3.3. Francisco Bolaño de Ribadeneira: La transición hereditaria.


4. EL MARQUESADO DE PARGA

4.1. Pedro de Castro Bolaño y Diego de Castro Bolaño: El regreso de Indias.
4.2. José Castro Bolaño Ribadeneira: La obtención del título de Marqués.


5. LA PÉRDIDA DEL SEÑORÍO DE PARGA

5.1. María Josefa de Castro Bolaño: El inicio del pleito de reversión.
5.2. María Josefa de los Cobos Bolaño: Desenlace del pleito de reversión.


En la p. 141 hay un árbol genealógico de los primeros Señores de Parga, en la p. 165 otro árbol de los descendientes de Ares Pardo das Mariñas y en la p. 209, de los descendientes de Pedro Bolaño Ribadeneira. De gran ayuda son los múltiples mapas con la ubicación de las posesiones en diferentes partes de Galicia.
La bibliografía utilizada para el trabajo es muy amplia, en las Fuentes del trabajo tenemos del AHUS, el Fondo 'Casa Ducal de Medinaceli'. Secciones: Parga, Cillobre, Junqueras, Torés y Amarante.

Está claro a qué CASA DE PARGA me refiero...

¡Ah, ya se me olvidaba!, a ver si prestamos todos atención absoluta. Una cosa es lo que dice el autor del libro, textualmente, y otra cosa totalmente distinta son los comentarios que hago relativo a ello; si no lo distinguimos bien ¡vamos arreglados!.

Mañana copio el árbol genealógico desde García Rodríguez de Valcárcel hasta Ares Pardo das Mariñas.


Saludos a tod@s
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
veremudus
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 241
Registrado: 23 Oct 2002, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Parga & Parga

Mensaje por veremudus »

- Pois, estimado Serba.

- Semella que vamos ter polémica ..., amigable, claro está.

- Calquera que investigue na documentación do Arquivo Ducal de Medinaceli (sección Parga), haberá de caer na conta de que, no século XV, existen dúas casas 'de Parga'. Unha, a que se nomea como Casa de San Salvador da Pobra de Parga. Outra, a que chaman Casa de Guitiriz. E, estimado Serba, non son a mesma ...

- Vasco Fernández de Parga (+ 1407), Señor da Casa de San Salvador. Os seus fillos -entre outros-:
1.- Fernán Ares de Parga, Señor da Casa de San Salvador, con sucesión.
2.- Vasco [Fernández] de Parga, Señor da Casa de Guitiriz, con sucesión.

- Como podes ver e resulta evidente, a todas luces, existen dúas casas que -xenéricamente- deron en chamar 'de Parga' ...

- A ver como me resolves o enigma ... Jé, jé!!!

- Saúdos.
 
CRUZ
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 405
Registrado: 02 Oct 2007, 16:47

Casas de parga y Junqueiras que por casamiento yncorporadas

Mensaje por CRUZ »

Sólo inserto lo que pone la genealogía manuscrita a la que anteriormente en señalado.
Transcribo tal cual.

Saludos.

"La casa y solar de parga aquien llama de parraga el provincial Villa Roel en las excelencias de Santiago dice que es muy antiguo y muy ilustre y que desienden muchos della que fue su primer asendiente un conde que fundo el manasterio de sobrado y el de monfeiro por la hera de Mill ciento y quarenta ,(aparece un anota al margen que dice : es el conde don ermenegildo y su muger dona paterna),y por la de MIll quatrocientos y diez , eran señores desta cassa Dos hermanos , merced que hicieron los seores reyes de españa asus acendientes por los grandes servicios que hizieron en las guerras contra los moros esta confirmada por los reies Don enrique tercero y quarto y por Don juna primero y segundo y por los Reyes catholicos Don ffernando y Doña Isavel estan los privililegios en la casa de tores con quien seyncorporo por casamiento esta familia.
El hermano segundo fue Vasco de parga que casso con Doña Mayor de Bamonde señora de la casa de bamonde y guitiris de quien vienen los señores de esta cassa nacieron deste matrimonio Ares Vazquez de parga subcesor en las dichas casas y una hija que casso con Pedro de Miranda..............
ARES VAZQUEZ de parga primogenito casi cib Doña Costanca Lopez de Saavedra hija de Alonso Lopez de Saavedra y de Teresa pardo de aguiar y Montenegro ,fue su hijo Fernan Arias de saavedra el cual cassi cib Doña Constaca de Castro , hija del Mariscal Pedro Pardo de Rivadenyra y procedio deste matrimonio Doña Costanca de Savedra que casso en Tores , el hermano mayor fue señor de la casa de San Salvador que llaman la puebla de (pagarga?) el qual fue padre de Pedro de parga que subcedio en ella ,casso con Doña Violante nuñez Pardo de aguiar hija de Lope Nuñez de montenegro hermana de Juna nuñez Pardo de Cela de que al presente es señor y de la figueroa , Baltasar Pardo Figueroa cavallero de la orden de Santiago hijo de Don Baltasar Pardo vavalleo de mismo abito y general del mar del Sur.
Nacieron deste matrimonio FERNA PEREZ PARRAGUES subcesor en la cassa de parga y Doña JUANA DIAZ DE LEMOS que casso con Pedro Fernandez de Andrade................
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Re: Parga

Mensaje por serba »

serba escribió:Precisamente se sabe que D. Vasco Fernández de Parga I [Párraga] aún vivía en 1407, fecha en que consta por documentación que dicho señor tenía 2 hijos, saliendo de este Vasco dos linajes.

1. D. Fernán Arias de Parga, a quien cede su padre la Fortaleza de A Pobra de Parga, etc. Y casó con D.ª María Bolaño.

2. D. Vasco Fernández de Parga II [o Párraga], que hereda la Casa de Guitiriz. C. c. D.ª Mayor Martiz de Baamonde [=Mayor de Baamonde], de la Casa de Baamonde.

El hijo de Fernán Arias de Parga que lo hereda es Pedro de Párraga.
Sigo insistiendo en leerlo atentamente, porque en el texto está la explicación.
Repartida la herencia de D. Vasco Fernández de Parga , entre sus dos hijos, a D. Vasco Fernández de Parga [II], heredero de la Casa de Guitiriz, [le llamarían Señor de la Casa de Guitiriz, probablemente]; sin embargo, a su hermano, D. Fernán Arias de Parga, ya le llamaban "Señor de Parga".
El libro en cuestión, sigue la rama de este Señor de Parga -D. Fernán Arias de Parga-, en su hijo Pedro de Parga, y éste a su vez, en su hijo Fernán Pérez de Parga [Parragués, etc.], y así sucesivamente todos los que siguieron dicha rama de A Pobra de Parga hasta la falta de sucesión, que ya es otro tema...

EDITO parte de la última frase => <<hasta la falta de sucesión "en la Casa de Guitiriz", que ya es otro tema...>>

Saludos
Última edición por serba el 30 Ene 2008, 14:14, editado 1 vez en total.
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Las incongruencias sobre la Casa de Parga

Mensaje por lamigueiro »

A.- Según el padre Crespo del Pozo: "La tierra de Parga, recibida en matrimonio por doña Margarita de la Cerda (hija ante Alonso de la Cerda, que era su vez hijo mayor del Infante don Fernando de la Cerda y de doña Mafalda de Narbona), cuando había quedado viuda de don Felipe de Cabrera y Rivera, último hijo del rey Sancho IV y de doña María de Molina, la vendió a García Rodríguez de Valcárcel en Sevilla, a cinco de junio de 1327".

Sin embargo nuestro querido “pai Crespo”, esta cayendo en un grave error que fue posteriormente reproducido “a capón”, por diversos autores; la cosa carecería de importacia sinó fuera que hacer descendiente la casa de Parga, a partir de la de Bolaño, es poco menos que risible, siendo la primera mucho más antigua según atestiguan diversos documentos del Tumbo de Sobrado, como bien apuntó Vasco da Ponte en su "Recuento". Este error se simplifica en confundir la tierra de Parga, con la Casa Grande de Guitiriz, “en tierra de Parga”, es decir que doña Margarita de la Cerda, le vende presumiblemente, unha torre fortificada en Guitiriz, a García Rodríguez de Valcárcel; -otra cosa distinta es la tierra de Parga-, que dudo que el Adelantado estuviera en disposición de “comprar”. En todo caso el propio García Rodríguez en el año 1329, hace cesión a la Orden de Santiago de dicha torre o casa-fuerte junto con sus vasallos donde permanecerá, como aval por haber recibido a cambio de la Orden el castillo de Castrotoraf:

“Sepan cuantos esta carta vieren, como yo, Garçía Rodrigues de Valcarcel, otorgo e consosco que porque vos, el mucho onrrado don Vasco Rodríguez, por la gracia de Díos Maestre de la Orden de la caualleria de Santiago me reçibiestes en la vuestra Orden e me diestes el abito, et otrossi, por que me disestes la comienda de Castrotoraf e el alcaçar e villa, otorgo e connosco que vos fago pleito e omenaje que despues de mis dias que entregue el dicho alcaçar e villa a vos, el dicho Maestre o a otro qualquier que despues de vos fuere Maestre de la dicha Orden, con todos los aprouechamietos e mejoramientos que yo, el dicho García Rodrígues, o otro por mi, y ouvieremos fecho sin embargo e sin condiçión ninguna.

Et por este bien e merçed que vos el dicho Maestre don Vasco Rodríguez e la vuestra Orden me fasedes, do e fago donación, puramiente, sin ninguna condiçion de mi propia voluntat, por Dios e por mi alma a vos el dicho Maestre, sennor e a la Orden sobredicha, la mi casa de Guetiris, que yo he en tierra de Parga, con sus vasallos e sennorio e heredades, e con todos los otros bienes e derechos que yo he e mi pertenesçen e pertenesçer deuen como quier, e en qualquier manerar por heredat, para sienpre jamas, para que fagedes della e en ella lo que la dicha Orden por bien touiere e yo podria faser fasta aqui si quisier...”
. Fuente:Xosé Lois Lamigueiro. Ascendencia e familia próxima de García Rodríguez de Valcarce o das Pontes. Revista Cátedra, nº 13.

A partir de aquí -como cosa cierta- hace falta una reflexión PROFUNDA, de que es la Casa de Parga, la Casa de Guitiriz, etc, o si la "casa", es según afirmo simplemente una fortaleza situada en la Tierra de Parga. También de la genealogía que citamos a continuación, ya que siguiendo este hilo conductor Crespo, suponiendo a García Rodríguez, “señor de la tierra de Parga”, no duda de transmitir dicha tierra en su “hipotética” linea.

B.- Así más adelante el mismo autor en lo que es a todas luces un lapsus, dice: la citada doña García a Rodríguez de Valcárcel (sic) había casado con don Pedro Fernando de Bolaño, a quien en 1341 dejó este coto de Parga en testamento redactado en gallego ante Afón Pérez de Athales, notario, tuvo por hijo a: Vasco Fernández de Parga, al que don Juan I concedió el privilegio de la tierra de Parga en 1388”.

C.- El padre Crespo del pozo, hace referencia a pesar de su lapsus, a Leonor García de Valcárcel, hija efectivamente del Adelantado Mayor de Galicia, don García Rodríguez de Valcárcel, a quien yo llamo III.
(Lamigueiro. A Linaxe dos Valcarce: Addenda et Corrigenda. Pág. 50. en Cadernos do Ateneo Eumés nº-5).

A pesar de lo que nos dice el padre Crespo; según un documento dado en Ágreda el 6 de abril de 1363, conservado no A.H.N sección clero, Loonor García de Valçarcel, nos hacer saber:

“Sepan quantos esta carta vieren commo yo, Loonor García de Valçarcel, fija de Garçia Rodrigues (el Adelantado), otorgo et conosco que do a vos dom frey Pedro Lopes, obispo de Lugo, por mi anima et por las animas de Arias Fernandes, mi marido que fue, et de García Rodrigues de Valcarcel (IV muerto antes de 1363), mi hirmano, et de Fernan Rodrigus, mi fijo, et de aquelles a que somos teudos..”. (Lamigueiro. Ascendencia e familia próxima de García Rodríguez de Valcarce o das Pontes. Revista Cátedra, nº 13, pág. 143.)

Según esto Leonor García, hija del adelantado seguía viva en el año 1363, -como ustedes bien pueden ver- a pesar de que según la afirmación del padre Crespo del Pozo testa en el año 1341. En sus mandas: por mi anima et por las animas, desde luego no recuerda a ningún Pedro Fernández de Bolaño, -anterior a todas luces al citado Arias Fernández de Neyra a quién si cita en el año 1363-, presumible señor de la tierra de Parga, según las informaciones de genealogista. Asimismo, en este documento cita a sus hijos Fernán Rodríguez de Valcárcel y Balboa, junto su hermana Teresa de Balboa, y no hace referencia sin embargo en ningún punto del documento, a un hijo llamado Vasco Fernando de Parga. Curioso cuanto menos, que cite a su padre, a su hermano, a su marido todos ellos fallecidos anteriormente al año 1363; pero que no haga referencia a “su” otro presunto marido fallecido: Pedro Fernández de Bolaño.

Otro dato contradictorio es que Pedro Fernando de Bolaño, Merino Mayor del Duque don Fabrique, figura en el año 1391, como hijo de doña Sancha (sobrina de Fernán Pérez de Andrade O BOO), y de Alfonso López de Saavedra en una partija de bienes otorgada por aquella a favor de él y sus hermanos (4-III-1391 / AHN, clero, carpeta 1332 G, 14). (Carmen Manso Porto. Arte Gótico en Galicia. Los Dominicos. Tomo I, pág. 73.)

Evidentemente sigue sin haber acomodo en la genealogía propuesta por Crespo del Pozo, ya que lo normal es pensar que si Leonor García era viuda en el año 1363 de Arias Fernández de Neyra, lo hubiera sido anteriormente de Pedro Fernández de Bolaño; pero este sigue estando vivo y coleando en 1391.

Toda esta rémora del querido “pai” es reproducida HASTA LA SACIEDAD, en la historiografía gallega, así posteriormente:

D.- Vázquez Seijas en el tomo I, de su obra sobre las fortalezas de Lugo y su provincia, página 214, nos dice tomando "a capón" a Crespo del Pozo, y ampliando la información con notas procedentes -según parece- del archivo de Camarasa: "Vasco Fernando de Parga, dueño de la Puebla de Parga, hijo de Pedro Fernández de Bolaño y de su esposa Leonor García de Valcárcel y nieto de García Rodríguez de Valcárcel, obtuvo la merced de la tierra de Parga, que comprendía las parroquias de San Esteban de Parga, Santiago de Trasparga, San Salvador, San Payo de Seijón, San Julián de Roca, San Vicente de los billares y Santa María de Castro, que le fue otorgada por el rey don Enrique II, confirmada por don Juan I el 16 de octubre de 1379 y por Enrique III, en cinco octubre de 1393. Se fijaba la condición de ser vínculo de mayorazgo, volviendo a la corona, en caso de no tener sucesión. Por un codicio otorgado por Vasco de Parga, en el año 1407 se declaró sucesor en el vínculo a su hijo Fernán Ares de Parga, que estuvo casado con María Bolaño. Éste vínculo fue confirmado en 1408".

Desde luego hasta que quede aclarado el punto C, según queda dicho, esta información del punto D, aconsejo que sea tomada con las debidas cautelas.

E.- Y para rematar, este pequeño ejercicio historiográfico, no podemos dejar de recordar a otro gran insigne genealogista gallego: fray Felipe de la Gándara, quien en su obra: Armas y Triunfos de los hijos de Galicia, en la página 573 de la misma nos dice ANTICIPÁNDOSE TRESCIENTOS AÑOS AL PADRE CRESPO DEL POZO:

“ Lópe Alonso de Lemos, que casó con Leonor García Osorio,, hija de don Alvar Pérez Osorio, señor de Cabrera y Rivera, y de doña Leonor García de Valcárcel, que fue hija de García Rodríguez de Valcárcel y Balboa, él Adelantado de Galicia, (se equivoca fray Felipe ya que este García Rodríguez, es el señor de As Pontes). También de segundo matrimonio casó Leonor García Osorio con Pedro Fernández de Bolaño, señor de la casa de Torés y alcaide de las fortalezas de Lugo de quien procedió Alonso López de Bolaño, padre de don Pedro de Bolaño (en quien tomó por no casarse e Pedro Pardo, el principio los señores de la casa de Torés). Consta esto por el testamento qué otorgó esta señora en Torés, año de 1422. Don Lope Alonso de Lemos y doña Leonor Osorio Valcárcel, tuvieron entre otros hijos a Alonso López de Lemos y Balboa".

A todo esto hay que aclarar, que fray Felipe de la Gándara, también necesita interpretación de sus palabras, ya que es en realidad la hermana de Leonor García de Valcárcel, llamada Constanza García, es la verdadera mujer de Pedro Álvarez Osorio, I Señor de Cabrera y Ribera y rico hombre de Castilla por merced de Juan I del 5 de octubre de 1388; según es bien conocido: (lo subrayo por que quiero hacer notar que el marido de una bisnieta del adelantado, esta recibiendo en el mismo año, y del mismo rey, la confirmación de su señorío; que el presumible Vasco Fernández de Parga "nieto", según Crespo del Pozo del mismo personaje). Tanto Leonor García de Valcárcel como su hermana Constanza García, y su hermano fallecido Pedro García de Valcárcel fueron hijos como queda dicho de García Rodríguez de Valcárcel y Balboa, señor de As Pontes, y de su mujer Inés Fernández de Tamar. Como resumen, todo parece indicar que el Pedro Fernández de Bolaño, del cual hace referencia a Crespo del pozo en el punto -B-; sea el referido por su antecesor fray Felipe de la Gándara, como señor de la Casa de Torés. En todo caso incluso esta misma información CARECE de las debidas acreditaciones documentales.

Jose Luis Lamigueiro Fernández ©, para Xenealoxía .Org. Todos los derechos reservados.
Última edición por lamigueiro el 30 Ene 2008, 13:59, editado 2 veces en total.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Xoana Díaz de Lemos y Ulloa

Mensaje por lamigueiro »

E volvendo a pregunta de Trapa: ¿que é Xoana Díaz de Lemos e Ulloa?, e retomando o fio da pregunta, quixera apuntar como posible solución do "problema", A FALTA DE ACREDITACIÓN DOCUMENTAL, á descendencia de Diego de Lemos, señor de Sober en el año 1379, y a su mujer Teresa de Ulloa. = Xoana Díaz (filla de Diego) de Lemos y Ulloa. Saudos.
Lamigueiro ©
CRUZ
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 405
Registrado: 02 Oct 2007, 16:47

Mensaje por CRUZ »

pregunto porque me lio :

Lamigueiro, dices que Constanza García fue mujer de Pedro Alvarez Osorio señor de cabrera y rivera.
¿Este es el que también matrimonio con la condesa de Lemos , señora de Villafranca y ponferrada dña Beatriz de Castro ( hermana de Fradique de Castro , duque de arjona ) de cuyo matrimonio nació Isabel de Castro mujer de Pedro Pardo de Cela aguiar y rivadeneria ?

En Grandes de España hay una referencia a que con esta Constanza Garcia , hija de Garcia Rguez Valcarcel tuvo una hija natural , Mayor,¿ (pudo ser su mujer pero no considerada como igual su descendencia se le llama "natural")? .

si puedes ser, contesta , gracias
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Pedro Álvarez Osorio

Mensaje por lamigueiro »

No Cruz, no es el mismo éste se trata de su abuelo:

Pedro Álvarez Osorio c.c. Constanza García de Valcárcel, t.p.h.a:

1.- Rodrigo Álvarez Osorio. II señor de Cabrera y Rivera.
2.- Pedro Álvarez de Valcárcel.

Rodrigo Álvarez Osorio c.c. Aldonza Enríquez, t.p.h.a:

3.- Pedro Álvarez Osorio, III señor de Cabrera y Rivera, y I Conde hereditario de Lemos, c.c. Beatriz Enríquez de Castro.

Lo que aparece en Grandes de España, carece de toda credibilidad.
Lamigueiro ©
CRUZ
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 405
Registrado: 02 Oct 2007, 16:47

Otro hijo de Leonor García de Valcarcel ?

Mensaje por CRUZ »

En PARES :

-"Amparo a petición de Diego de Lemos y de García Rguez Valcarcel su hermano de su coto de Sindrán ".
Fecha :1480 , Medina del Campo

Según esto también Diego de Lemos es otro hijo de Leonor García de Valcarcel ( coto de Sindrán y Laiosa)
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Valcárcel

Mensaje por lamigueiro »

Como prometín incorporo o meu estudo soboR das Casas de Cabrera, Rivera e Valcárcel, como complemento o que se esta a discutir.

1.- Rodrigo Fernández "O Feo". Versus Rodrigo Fernández de Cabreira, de Valduerna, o de Tiedra. Señor de Cabrera e Rivera en León, e señor das terras de Frieira e Aguiar en Ourense. Documentado entre mediados do século XII ó XIII, ocupou os carregos de -cancellarius regis- en 1188, e as tenencias de Capraria (Cabrera) e Riparia (Rivera), tamén as de: Ovetum, Astoricam, Majorica, e Beneventum. Sábese que moreu con anterioridade o ano 1257.

Nota: Sobre a filiación de Rodrigo o Feo, el Conde don Pedro de Barcelos no seu "Nobiliario dEspaña", di: “Este Rey dom ramiro de Leom ouve huúa Irmáa que ouve nome affante dona ermesemda E era filha doutra rrainha y era Irmáa da madre do bpo San fortes Esta Iffante dona ermesenda nunca for casada E elRey dom rramiro seu Irmaáo fazia com ella mal a sua fazenda E ouve della húu filho em muy grande poudade y foy engeitado della a elRey seu padre y mandono criar E quamdo o desemvolveron dos panos vio negro y muy feo y muy velloso q nom semelhava senom besta salvagem E mandou q lhe posessem nome Belloso E a quell foy muy boo cavallero darmas a maravilha e tomou Cabreyra y Ribeyra a cavaleiros que se alçavan co ella a elRey Este velloso foy casado com dona moninha Irmáa do comde don rrodrigo froyaz de trastamara como se mostra no titullo XXI de rrey Ramiro parrafo Vº e fez em ella o comde dom rrodrigo o veloso E do comde dom Rº o beloso saio o comde dom fernando E o comde dom fernando foy casado co dona (espazo en branco) Irmáa do comde dom pero bear E fez em ella o comde dom rrodrigo barvalvo E o comde dom rrodrigo barvalvo foy casado com dona (espazo en branco) y fez em ella dom fernam rroiz E dom fernans rroiz foi casado com dona xamena húua dona daragon do sollar de temça e fez em ella dom rruy fernandez o feo E dom rruuy fenandez o feo casou com dona Sancha rramirez filha do comde dom rramiro de çefomtes E fez en ella dom rramir rroiz E dom rrodrigo rroiz y dom fernam rroiz de Villalobos que foy casado com dona maria ruiz filha de dom martin gill de rriba de viçella y de dona milina andres de castro y nom ouverom semel lidima E morreu dona Samcha rramirez suso dita filha do comde don rramiro de cefomtes que ja dijcemos Casou de poes dom rry fernamdez o feo com dona maria froiaz y fez en ella semel como semostra no titullo xxi de rrey Ramiro parrafo XVº”.

Tra-la figura de Rodrigo o Veloso, poidera agocharse a do Conde galego Rodrigo Pérez Velloso, fillo de Pedro Froilaz de Traba e Maior Guntroda a súa segunda muller, xa que non existe outro personaxe de tal relevancia nos mesmos anos así chamado. Fray Felipe de la Gándara así o recoñece, ainda que non desiste da falsa xenealoxía exposta polo conde de Barcelos, quen -cecais- o non ceñece-la verdadeira filiación do personaxe,(xa que no capítulo adicado a descendencia do conde don Pedro de Traba non coloca entre os seus fillos a iste Rodrigo Pérez), non dubida en facelo descendente do rei Ramiro III. O que si podemos dar por certo é que Rodrigo Fernández de Valduerna, foi fillo de Fernán Rodríguez de Malgrat, tamén chamado Fernán Rodríguez de Benavente, e de Inés González xunto a cal o seu fillo aparece asinado varias doazóns principalmente o mosteiro de Santa María de Sandoval.

DOCUMENTO: 1217, novembro. Rodrigo Fernández da parte de varias igrexas en terra de Ribera e Losada.

TVM, núm. 117, foI. 32r.

De como don Rodrigo Fernandez con sua madre dieron e la quarta parte de las igrisias de Lomba. de Izinedo el de Rio e de sant Cristobal de Travazos.

In Dei nomine, amen. Sciant omnes tam presentes quam futuri quod ego domno Roderico Fernandi, una cum matre mea domna Agnete et uxor mea Tereisa Floryz, vobis domino Nunno abbati et omni conventui et vestris succesoribus Sancti Petri de Montibus facimus vobis cartam donacionis de nos tris ecclesis propriis, quas in Ribera et in Losada habemus, scilicet: quartam partem ecclesie sancti Salvatoris de Lomba, quartam partem ecclesie sancti Mametis de Yncedo et de Rio et quartam partem de sancti Christofori de Travazos, ut habeatis et possideatis ecclesiis predictis et faciatis de eas quiequid vobis plaeuerit. Et insuper damus vobis quartam partem de serna quam habemus in sancta Maria de la Veyga. Istas ecclesias et ista serna predietas damus vobis jure hereditario nune et in perpetuum pro remedio animarum nostrarum seu pro bono servicio quam de vobis recepimus et pro testimonio quod tenemus en Val de Iorres et in Casayo de vobis. Et ab hoc die de jure nostro sit abrassa et in vestro dominio sit tradita atque confirmata.

Si quis igitur, tam de nostro genere quam de alieno, hane cartam donacionis infringere voluerit ab omnipotenti Deo sit maledietus et ex comunicatus, et eum Juda Domini traditore in infernum damnatus, et ad partem regis mille libras auri persolvat.

Facta carta sub era MCCLV mense novembrio. Regnante Aldefonso rege in Legione et in Gallecia et in omni regno suo. Dominus Petrus Andreas episcopo in Astorica. Signifer regis Sancio Fernandi. Majordomus regis Petro Martini. Omnes qui viderunt et audierunt et confirmaverunt. Donno Nunno, abbate Sancti Petri. Johannes Salvatori monachus. Michael Salvatore, monachus. Petrus Garsie, monachus, et alii monachi. Garcia Gondisalvi de Castro. Roy Pelagii de Pumares et Petrus Fernandi de Cordello et alii multi milites. Actum est autem in sancta Alexandria.


Os nobiliarios lle asinan a Rodrigo Fernández, dous matrimonios: Casou de primeiras nupcias segundo o conde do Pedro de Barcelos, con Sancha Rodríguez, filla de Ramiro Froilaz de Cifuentes e unha dona tamén chamada Sancha Rodríguez. De segundas nupcias desposou coa única das súas mulleres que lle acompaña nos documentos que acreditan a súa existencia, chamada Teresa Froilaz. filla de Froila Ramírez e de Sancha Fernández, e neta do anteriormente citado Ramiro Froilaz de Cifuentes.

DOCUMENTO: 1200, mayo, 5. Testamento de Sancha Rodríguez en favor de Santa María de Lugo.


ESTUDIO Y CATALOGACIÓN DE LAS FUENTES DOCUMENTALES E HISTORIOGRÁFICAS DE LA CATEDRAL DE LUGO (735-1217), Pilar Solis Parga, ISBN- 84-9714-072-9
AHN Clero Carpeta 1326B/18, Doc. 26.

Era Mº CCº XXXº VIII et quot idus maii. Ego Sancia/ Ruderici tale facio testamentum per viro meo Donno Ruderico/ quem mors preocupant. De beneplacito igitur filiorum meorum et/ filiarum do ecclesie Beate Marie Lucensis et canonicis ibidem/ duos servientibus in anniversario suo casam de Alpalaz in/tegram. Do etiam eidem ecclesie in ecclesia sancti Iohanis de Penma duas/ octavas integras quas idem vir meos conparavit a canonicis sancti/ Iohanis de caaveiru quas idem canonici habuerant alteram a Donno Vela/ alteram a Garsia Ruderici. Do etiam eidem ecclesie duo casalia hereditatis/ alterum in Venador alterum in Farnadariis. Qui presentes fuerunt
(1º Columna) Iohanis Arie decanus testis/ Nuno Canonicus testis
(2ºColumna) Iohanis Lucensis cantoris testis/ Iohanis Archidiaconus testis
Ego Sancia Ruderici una cum filius meis hoc testamentum quod fierim/ iussimus roboramus et confirmat.
Iohanis presbiter qui notuit


Como podemos ollar Garsia Ruderici, xa existía en vida de Sancha Rodríguez, polo que ten que ser achacado como fillo de esta, o cal explicaría que non participara na doazón posterior dos seus irmáns, xunto o seu pai e madrastra.

Nota: Sancha Fernández a muller de Froila Ramírez, foi filla do cavaleiro galego Fernán Arias "Baticela" e de Tereixa Bermúdez, quen era filla a súa vez do Conde Bermudo Pérez de Trava e da infanta de Portugal Tereixa Enríquez, fillos a súa vez do Conde Pedro Froilaz de Trava e Urraca Froilaz, e o Conde Enrique de Borgoña e a reiña de Portugal Tereixa Afonso respectivamente.

Rodrigo Fernández de Valduerna e Sancha Rodríguez tiveron por fillo a:

2.- García Rodríguez Barba, que segue a liña.

DOCUMENTO: 1228, abril. Gonzalo Fernández da al monasterio una viña en Santa Cristina. (Tenente de Benavente Rodrigo Fernández, alcalde na mesma vila García Rodríguez, fillo de Rodrigo).
MARTÍNEZ MARTÍNEZ, Martín. Cartulario de Santa María de Carracedo. 992 - 1500. Volumen I. Pág. 234. Doc. 332.
Archivo Diocesano de Astorga. Indicador de Carracedo. R.-4. Fol. 223, núm. 16.

Ego Gundisalvus Femandi, presbiter, do Deo et ordine cisterciense -sic- de Carrazedo una vinea in Sancta Christina; de una parte domino Giraldo, de alia illa via de Matiella, etc -sic- do vobis amore Dei, et pro animabus patris et matris meae, et omnium fidelium defunctorum, etc. -sic- Facta carta mense aprilis sub era MCCLXVI. Rege Aldefonso in Legione et Gallecia Nunno episcopo in Astorica. Tenente Venavente, Rodericus Femandi. Alcalde en Venavente, Garcia Roderici (que nas antecedentes se dice filius R[oderico]) -sic-. Rodoración e sino”

Rodrigo do seu segundo matrimonio con Teresa Froilaz tivo por fillos a:

3.- Ramiro Rodríguez de Cabrera.
4.- Rodrigo Rodríguez, casado con dona Milia sendo proxenitores da Casa de Cabrera en León, no seu fillo Fernán Rodríguez de Cabrera.
5.- Fernán Rodríguez
6.- Sancha Rodríguez, muller de Fernán Pérez de Guzmán.
7.- Inés Rodríguez, muller do infante Rodrigo Alfonso, fillo de Alfonxo IX.

DOCUMENTO: 1243. Carta fundacional do Mosteiro de Villoria, outorgada por D. Rodrigo Fernández de Valduerna.

FERNÁNDEZ DEL POZO, P. J. M: Un monasterio deconocido: Santa María de Villaria de Órbigo, “Tierras de León”, 1985, nº60, páx 91-92.

En el nombre del Padre y del Hijo y del Espíritu Santo, amén. Conocida cosa sea a lo que son e a los han de venir que yo Don Rodrigo Fernández de Valduerna, por remisión de mis pecados, e de mi padre, e de mi padre, e de mia mulier Dª Teresa Fernández, e por las almas de mis parientes e de los fieles de Dios, fundo e comenzo el monasterio de Villoria, en Ribera de Orbigo, para el sevicio de Dios e de Santa María, su madre, e de todos los Santos, e de todas las Santas, e del os amigos de Dios...ofreciéndolo a Dios e a Santa María, e a la Orden Premostratense, e a García Gutierrez, el Abad de Aguilar de Campoo e al Convento. Mando e otorgo, e quiero que valga para siempre, que el abad que fuere de Aguilar de Campoo que sea Padre Abad del monasterio de Santa María de Villoria, y el Abad de Villoria y el monasterio que sean siempre fieles e obedientes al monasterio de Aguilar de Campóo, asó como son los establecimentos de la Orden Premonstratense. Estas son las cosas que yo do al Monasterio de Santa María de Villoria, por juro de heredad para siempre jamás mientras dure el mundo...e do ende el juro e el señorío al Abad de Aguilar para el monasterio de Santa María de Villoria. e la primera heredad que do es Villoria con quantas hi he, conviene a saber: casas, tierras, viñas, solares poblados e por poblar, ortos, ortales, árboles con frucho e sin frucho, egidos, entradas deuisos, arrotos e por arromper, aguas, pesqueras, molinos, molineras, montes, palomares, la parte de la iglesia con todas las pertenencias, desde la mayor piedra hasta la menor. E doy cuanto he en Huerga Torina, conviene a saber: casas, tierras, viñas, solares poblados e por pobrar, con entradas e salidas, con montes, con huertas, con prados, con pastos...” y menciona otras numerosas propiedades en diversos lugares; en Astorga -dona el Hospital que el otorgante había fundado allí-, en Carrizo, Antoñán, Genestal, Villar del Marco, Hospital del Ganso, Campo del Bierzo, Acebes, Castrillo, Valdesandinas, Pobladura de Pelayo Garcia, S. Pedro de Bercianos, Cacavillos del Páramo, Pobladura de Salinas, San Miguel de Toenelinos, Benavente, Mansilla del Páramo, Laguna de Negrillos, etc.

E yo Don Rodrigo Fernandez, questa donación de suso dicha otórgola corrobórola e confírmola pa mientras dure el siglo. E yo Ramiro Rodríguez, e Rodrigo Rodríguez, e Fernán Rodríguez, e Dª Sancha Rodríguez, e Dª Inés Rodríguez, damos e otorgamos e confirmamos e corroboramos cuanto derecho e cuanta pertenencia habemos e haber debemos en las cosas que D. Rodrigo da o dier de aqui adelante por so alma e de nostra madre Dª Teresa Fernandez, su mulier, e por las nuestras, e de todos los fieles de Dios al monasterio de Santa María de Villoria. Si alguno contra nuestro fecho viniese del nuestro linaje como el extraño, sea maldito e excomulgado, e con Judas traidor tenga infierno pagando el daño que ende viniese al Abad e al convento de Santa Mª de Villoria.


2.- García Rodríguez "Barba". Versus García Rodríguez de Viñales, ou tamén García Rodríguez dictus "Carnota". Meiriño maior de León dende o ano 1205 e Mórdomo dos reises Alfonso IX e Fernando III, falecendo no ano 1250. Casou con Lambra Rodríguez, filla de Rodrigo Sánchez de Cacabelos, cavaleiro de Vilamartín, e Elvira Rodríguez.

TABLA DOS DICTUS DE GARCIA RODERICI
Ano-----------Nome---------------Carrego
1202----Garcia Rº. de Vinnales--oficial do tenente
1205----Garcia Roderici----------majordomo
1208----Garcia Roy Barba-------merino maior do rey
1208----Garcia Rodeicus Barba-merino
1209----Garcias Roderici---------major merinus (León)
1222----Garcias Roderici---------mayor notarius in Legione
1226----Garcia Roderici----------maiorino regis (Asturias)
1227----Garcia Roderici----------villicus regis
1228----Garcia Roderici----------alcalde en Venavente
1231----Garcia Roderici----------majorino in toto Bergido
1232----Garcias Roderci---------maior merinus in Legione
1233----Garcia Rodriguiz Carnota---villicus regis
1234----Garcia Rodriguez Carnoto---villicus regis
1234----Garcia Roderici----------majorino regis
1235----Garcia Carnota----------majorino regis
1237----Garcia Roderici----------majordomo regis
1238----Garcia Roderici----------majorino rege
1240----Garcia Carnota----------mayordomo regis
1240----Garsiae Roderici---------tenete Bergidum
1240----Garcia Carnota----------villicus regis
1240----Garcia Carnota----------mayorimo de domino rege
1241----Garcia Roderici Carnota-majorino regis ten. Molina
1243----Garcia Roderici-----------majordomus in Legione
1244----Garcia Roderici-----------merino del rey en Asturias
1245----Garcia Carnota-----------villicus regis
1247----Garcia Carnota-----------majordomo suo (do rei)
1249----Garcia Roderici-----------majore majorino regis
1249----Garcia Roderici-----------mayorino regis in terra Bergidi

Ambos tiveron por fillos a:

8.- García Rodríguez de Valcarce, que segue a liña.
9.- Juan García de Viñales.
10.- Pedro García de Viñales.
11.- Rodrigo García de Viñales.

DOCUMENTO: 1253, marzo, 11. Villafranca del Bierzo. Juan García (fillo de García Roderici de Viñales) e a súa muller, Marina García, venden ó mosteiro a súa heredad de Villamartín.

MARTÍNEZ MARTÍNEZ, Martín. Cartulario de Santa María de Carracedo. 992 - 1500. Volumen I. Pág. 333-334. Doc. 480.
Archivo Diocesano de Astorga. Indicador de Carracedo. R.-4. Fol. 153, núm. 25.

Joannes Garsiae, miles, filius (y hermano del de la siguiente, y de Rodrigo Garsiae, infra) -sic- Garsiae Roderici de Vinales, et domina Lambra Roderici, filia Roderici Sancii (el de las tres antecedentes a la antecedente), militis de Villamartini, una cum usore mea domina Marina Garsiae, vendimus vobis domino Fernando abbati• de Carrazeto, et conventui, etc -sic- totam hereditatem nostram in Villamartini et in omnibus terminis eyus, et per totos cautos dictae villae, tam ecclesiasticam quam laicalem, et totum jus tam in ecc1esia quam in dominio,et hereditamento cum doinibus, et solis, terris, montibus, fontibus, etc. -sic- pro quadraginta morabitinos.

Facta carta apud Villamfrancam mense marcii et quoto V idus eyusdem mensis. Era MCCLXXXXI. Rege Alfonso in Legione, Castella, Toleto, Gallecia, Sevilia, Cordova, Murcia, Jaem, et in toto regno suo. Episcopo domino Petro in Astorica. Regina domina Joanna, tenente Villamfrancam. Alcaldibus, Petro Bernaldi, et Bartholomeo Joannis. Mayore mayorino, domini regis in terra legionensis, Gondisalvo Mouran, et de manu eyus in Bergido, Roderico Galvan.

Qui presentes: Nunnus Erit; dominus Vivianus Petri de Villafranca; Arias Menendi, miles. Tres columnas de testemuñas como confirmantes. Rodericus Garsdiae -sic- de Vinales. Joannes de Petri, notarius de Villafranca; Martinus Petri mercator; Joannes Petri, clericus Sancti Vincenti de Zepeda; Vivianus, clericus de Zerventes; Petrus (el de la seguinte) -sic- Garsiae de Vinnales; Joannes Pelagii, fisicus; Joannes Sachii de Valbona; Petrus Martini, clericus Sancti Vincenti de Cepeda; Petrus Gundisalvi, judez de Venvivre; Frey Pelagius, monachus Carrazeti; Petrus Carvallo de Valbona; Joannes Albardan; Joannes Garsiae de Venvivre. Testes. Roboración y signo. Ego Sancius Petri, juratus notarius concilii Villaefrancae, scripsit.


8.- Garcia Rodríguez de Valcarce. Cabaleiro de Valcarce e señor de Toral dos Vados dende 1292. Faleceu con anterioridade o ano 1308.

DOCUMENTO: 1270, Septiembre, 12. Rodrigo Alfonso vende al monasterio su heredad de Valcarce, Cervantes y otros lugares. (Testigo García Rodriguiz, tenente y caballero de Valcarcer).

MARTÍNEZ MARTÍNEZ, Martín. Cartulario de Santa María de Carracedo. 992 - 1500. Volumen I. Pág. 416. Doc. 584.
Archivo Diocesano de Astorga. Indicador de Carracedo. R.-4. Fol. 368, núm. 31.

Yo Rodrigo Alfonso, fillo de Alfonso Perez, hermano de Lope Ribera, e de (en blanco) -sic- Rivera, de la rivera de Dulver, vendo a vos don Payo, abat de Carracedo e al convento, quanta herdat miu padre sobredito havia, e haber devia en terra de Valcarcer, en Zervantes, e en Cancelada generalmente, expecialmente en Valboa de Valcarcer, en Vargemis, en San Romano; e vendo vos y con estos herdamentos el quiñon delcouto de Valboa, e de Vargenas, e de San Romano. E douvos por mia alma, e de meu padre, e de mia madre, quanto herdamento mio padre avia en as iglesias de Valboa de Valcarcel, e de Vargenas, e de San Romano. E recivi en plecio e roboracion desta herdad sesenta morabitinos de alfonsines a ocho en sueldo el morabitino.

Fecha la carta vernes XII dias andados de setembrio, era mil e CCC e ocho annos. Rey don Alfonso en Castilla, Leon e los otros reynos; don Herman obispo en Astorga; Alvar Pelaiz, meyrino mayor del rey en terra de Leon, e de sua mao en Berzo Nunu Fernandez; tenente Valcarce, Garcia Rodriguiz.

Pasó ante Pedro Perez, notario publico del conzejo de Ponferrada.

Presentes: Garcia Rodriguiz, cavallero de Valcarcer; Garcia Diaz, clerigo de Cereysedo; Pedro Guterrez, cavallero de Alfonso Lopez; Alfonso Lopez, cavallero; Pedro Fernandez, de Carracedo; Diego Ramos, escrivan; Johan Lopez, soplior de Carracedo; don Bartholome, vestiario; Arias Mendez, clerigo de Santo Tome de Canzelada, etc. Johanna Perez, tendera de Zamora, e outros.


1308. xuño, 24. María Fernández viuva de García Rodríguez de Valcarce, deixa o mosteiro as suas propiedades de Toral de los Vados con todo su señorío.

Ref.: QUINTANA PRIETO, A.- Temas Bercianos, vol. II, páx 476.

Eu, donna Maria Fernandez, muller que foe de Garcia Rodriguez de Valcarce, que Dios perdone me quito, y me partio para sempre jamays de la vila de Toural, con todo sou senorio que nos seu el rey don Sancho, que Dios perdone, e nos confirmou el rey Don Fernando, sou fijo, que Garcia Rodriguez, que Dios perdone, e eu Donna María vos diemos al monasterio de Sancta María de Carracedo por nosas almas, e a la capiella de Sancti Cristofori, por muy bona carta seellada con nossos seellos pendentes, e signada de escribano público, e por bienes que ende recivimos, e asperarmos e recivir daque endelante por nosas almas.

E eu, donna María, teniendo este sobredito lugar de Toural por en mia vida del monasterio sobredito, e entendiendo que no era provecho de mia alma, nem de García Rodriguez de lo tener, quitome e partiome del para sempre jamays, e doulo al abat don frey Johan Lópes, e al convento del monasterio sobredito e a los sucessores que despoys de vinieren, que fagan del lugar sobredito toda sua voluntad assi como de todos los outros ferdamentos seus propios.

E vos, don frey Johan Lópes, e convento sobreditos e vostros sucessores, que diedes a mi, donna María Fernández sobredita, mentre eu vivir cent e sesenta maravedises de a ocho soldos el maravedi por la fiesta de sant Miguel de vendimias cada anno, por el lugar sobredito de Toural, e por todas las cousas que y ganamos, e compramos García Rodriguez, que Dios perdone, e eu donna María sobredita, o y podemos ganar o comprar en todos los dias de la nossa vida.

Otrosí me quito eu donna María, de la vinna que chaman Rabo de Oro, que yas so el signo de la campana de Sant Martino de Peneyros, que era mia la metad, e seya la vinna sobredita toda vossa entregamente, con mitad otra que os dió García Rodriguez, mio marido, que Dios perdone.

E vos don abad, e convento sobreditos, que me diedes cada anno, quantos annos eu vivir en tempo de vendimias en Sorriba al voso lagar oyto medros de vino mosto, e oyto cestos de bullo por aquel cesto que vos echades a las vossas cubas.

Otrosí eu donna Maía sobredita, dou a vos don abad, e convento sobreditos, oyto yenguas, e una poltra por mia alma, e de García Rodriguez, para refasemento de la nossa capiella de Sant Cristovo sobredicha, enque yo prometo mio corpo e soterrar, que vos nos diestes en vosso monasterio. Estas yenguas y esta poltra, vos dou logo en presente, que seyan vosas para sempre jamays; e se nasceren destas yeguas mulachos, e mulachas, ou potras, que haya eu donna María las duas partes por en mios dias, para mio mantenimiento, e vos don abat e convento, la tercia parte. E se nasceren poltras femias, dou estas yenguas ante mio quitas la ditas yenguas con todos seus frutos e sen outro encargo nenguno.
E se algún de mi fillos, o de mias fillas, e outro de mia parte contra esto quisier passar, aya la ira de Dios, e la de Sancta María, e la mia maldicion, e la de seu padre, Garcia Rodriguez, e que pechen a vos don abat, e convento seis mil maravadises, e non seya creido, nen oido ante rey, nen ante juyz, nen alcalde, etc.

E eu frey Johan López, abad sobredito, e o convento, outorgamos de cumplir a vos donna Maria Fernandez, todas las cousas que en estas cartas dis que vos nos debemos a fasser, etc.

E las parte rogamos a Pedro Fernandez, notario público en cacavellos, por don Rodrigo, arzobispo de Santiago, que fesese desto duas cartas partidas por A.B.C. etc.

Feytas vinte e quatro de Junio, era de mil e trecientso e quarenta s seys annos.

Los testimonios que foron presentes: Frey Alfonso, prior; frey Johan Vermudez, soprior, frey Pedro, cellareyro, frey Johan Martinez, fisico; Fernán García, Fernán López, etc.
moradores en Villafranca; frey Tomé, prior de Sancta Marina.

Yo Alfonso Pérez las escriví por mandado del notario sobredito.

E yo, Pedro Fernandez, notari sobredito, etc.


1308. Setembro, 15. Sahagún. Fernando IV confirma a doazón de Toral de los Vados o monasterio, feita por María Fernández, viuva de García Rodríguez de Valcarce.

(O copista no folio 351, anota o marxe do número 738 o seguinte):

Con este pergamino está una copia simple, en papel notada a la espalda con el número 9, de un privilegio del rey don Fernando IV, dado con sello de plomo en San Fagum XV dias de Septiembre, era de M. CCC. XL. VI, por el qual referiéndose el rey que García Rodriguez de Valcarce, a quién avia confirmado la donación de Toral que el dicho su padre la havía traspasado por su alma y la de esta donna Maria Fernadez.

Lo confirma el rey como se le pedía.


Casou con María Fernández. Tiveron por fillos a:

12.- García Rodríguez de Valcarce, que segue a liña.
13.- Álvaro Rodríguez de Valcarce, desposado con Tereixa Rodríguez de Figueroa, sendo pais do Mestre de Santiago: Vasco Rodríguez de Cornado (ou Valboa), Gonzalo Rodríguez de Cornado, Meiriño Maior de Galicia, e Teresa Rodríguez de Valboa, muller de Alonso López de Lemos señor da Casa de Sober.

12.- García Rodríguez de Valcarce. Meiriño Maior de Galicia no ano 1327 e Adiantado Maior de Galicia no 1328, en tempos de Alfonso XI, cárrego que ocupou só un ano. Foi tamén Mórdomo Real, e señor da Frieira e terra de Aguiar como os seus antepasados. Entre as súas posesións en Galicia destacan a Casa Forte de Guitiriz na terra de Parga, que no ano 1327 compara a viuva do infante don Felipe. Testou no ano 1328 e morre seguramente no ano posterior.

DOCUMENTO: 1328. Setembro, 23. Clausulas do testamento de García Rodríguez de Valcarce, adiantado maior de Galicia.

Ref.: Martín Martínez Martínez. Cartulario... Vol. II, doc. 813, páx 136.

Era de mil e tresentos e sesenta e seys annos, vinte e tres días de setembro.

Sepan quantos este testamento viren, como eu García Rodrigues de Valcarce, adelantado mayor, por el rey en Galicia, sano e con saude, e con todo meu entendemento, qual me lo Deus quiso dar, ordeno, es establesco meu testamento en esta manera:

Mando mi alma a Deus, e a Sancta María, e mando suterrar mio corpo en mia capella que eu fis en Sancta María de Carraseco, e mando y conmigo a mia cama, e a mellor acemellas que trover a dia de meu finamento.

E en otra parte dice assí: Yten mando que aquello herdamentos que eu mandey a la mia capella de Carrasedo, que llos tenga o capellán que y diser la misa, e las oras; e o capellán que receba os bienes dellos, e se provea por llos; e rogo al abade que le faza y decir las oras cada dia.

Iten, mando al monasterio de Carrasedo, aquel heramento que eu comprey en Villafranca de frey Gonzalvo Fernandes, freyre della orden de los predicadores, e mando quella aya monasterio de Carrasedo por tal condición, que el abad e el convento dia una carta la mays firme enque me eu mando suterrar un capellán que diga cada dia missa, e las outras oras canónicas para sempre jamays en la dita capella por mia alma, e das mias mulleres, de que eu soy tenido e y fougueren enterradas en la dita capella.

E Outrosy mando al abad, e conveto de Carrasedo quanta herdade eu comprey en Toural e en Carrasedo, con aquelo alque y avía comprado e ganado.

E en lugar dice asy: E se algún dellos meus fillos e fillas, en alguna manera contra este meu testamento, o contra parte del quissier pasar, aya la mia maldición, e quanto lle eu mandar en o meu testamento, que lle non seua vallioso, e que se torne alos outros meus fillos.

Testimoya deste testamento: Alvar Fernandes; Alvar García, Macía Gomes; Mendo Gonzales; frey Gonzalo; frey Joan García, etc.
Eu Gonzalo Yannes, notario sobredito, etc.


Desposua con Tereixa Eáns "Sarraça", filla de Xoán Vázquez "Sarraça" e Tereixa Afonso.

Ambos tiveron por fillos a:

14.- García Rodríguez de Valcarce que morre sin descendencia. Testando en Lugo en 1364.
15.- Pedro García citado por Fray Felipe de la Gándara.
16.- Constanza García, muller de Xoán Freire de Andrade, que segue a liña.
17.- Leonor García de Valcarce, muller de Arias Fernández de Neyra, sendo pais de Fernán Rodríguez de Valcarce e Valboa, señor de Aguiar nas terras de León. E tamén de Tereixa de Valboa.
18.- María García "Bicos", muller de Paio Varela e posteriormente de Roi Freire de Andrade.

16.- Constanza García. Desposou con Xoán Freire de Andrade, fillo de Nuño Freire de Andrade e Inés Rodríguez de Távora. Inés recibira do rei Alfonso XI os coutos de Brión, Balón e Mougá en Ferrol en dote polo seu casamento con Nuño Freire. Constanza e Xoán Freire tiveron por fillos a:

19.- García Rodríguez de Valcarce e Valboa. Señor das Pontes do Uyme (Actual As Pontes de García Rodríguez), do Castelo de Moeche, Mandiá, Lamas e Cerdido. Coutos de Balón, Brión e Mougá en Ferrol, Señor da Casa de Valcarce no Bierzo. Faleceu seguramente no ano 1410, testando no ano 1407, sendo soterrado na igrexa de San Francisco de Villafranca.

DOCUMENTO: 1376, outubro, 2. Carta de nombramiento del juez Martín Eanes, sentencia de éste de 1378, octubre, 2 y ratificación por parte de Juan 11 en 1418, sobre un privilegio de Henrique II a García Rodríguez de Valcárcel (el señor de As Pontes), otorgándole la esención fiscal en los cotos de Balón y Brión.

AMF, fondo privilexios reais en pergamiño do Concello de Ferrol.
Edición parcial, B. Vicetto no tomo V de Historia de Galicia, Bilbao, 1972, vol. XII, pp. 382/3.
Copias de confirmacións en Caixa 756, carpeta 8. (Expediente de Limpeza de Sangue de José Antonio Ramón Carda, 1808).
CORREA ARIAS, José Francisco. Fernán Pérez de Andrade, O Bóo. Mentalidade e realidade Social. Documento n º 13. Páx. 248 / 252.

Nos don Henrique por la gracia de Dios Rey de Castilla de Leon, de Toledo, de Galicia, de Sevilla, de Cordoba de Murcia, de Jaen, del Algarbe, de Algecira, e señor de Vizcaya, e de Molina:facemos sauer a vos Martín Nuñez, notario del Reyno de Leon, qe nos estando en la villa de Ponferrada de una venida qe venimos de San Salvador de Oviedo, e a Santiago de Galicia de torna de Castilla obimos querella de Garcia Rodríguez de Valcarcer nuestro vasallo alegando de CGmo tenia dos cotos qe llaman de Belon, e de Brion, cabo del puerto de Juvia, e dela villa del Ferrol que heran suyos, los quales dijo qe eran exsentos, e previlegiados del Rey D. Alfonso, nuestro padre, e señor, a quien Dios perdone e qe los quitara a Dª Ynés Rodríguez Tabora su abuela con otras mercedes, qe le feciera en casamiento con Don Nuño Freire caballero, su abuelo a ruego de Dª Leonor nustra madre, cuya pariente era la dicha Dª Ynes Rodríguez, los quales nosaviamos dados, e otorgados despues al dicho García Rodríguiez con otras mercedes de las otras sus tierras, para axuda de la redención qe habia de pagar dela prision qe fuera presea en nuestro servicio en la Batalla de Najara, e que Fernando Perez Dandrade nuestro vasallo e sus escuderos por su mandado con poder de nuestros arrendadores, qe le entran en los dichos cotos a los prender pr las monedas, e alcabalas, e por otros nuestros servicios, non le guardando las dichas franquicias, e mercedes, e libertades, en que han estado los tiempos pasados, e las condiciones a qe nos mandamos coger las dichas nuetras rentas:Nos por quanto vos ya sobre estas cosas habemos dado e otorgado nuestro poder cumplido estando en la cibdad de Santiago generalmente sobre todos los plitos de las dichas rentas, mandados a vos, e otorgamos nustro podercumplido pa qe veades todos los pleitos ... sobre ello puestos, e formados, qe vos seraan mostrados por parte de los di chos cotos, e terras, e lugares del dicho Garcia Rodríguez, con los arrendadores de las nuestras rentasn asi sobre monedas, como de alcaualas, como de todos los otros servicios, qe á nos sean deuidos en el Reino de Galicia, con Juan Ares cantre de Santiago a quien habemos dado, e otorgado nuestro poder para que sea nuestro procurador, e tratase de las nuestras rentas, e con otras culesquier personas, que las quisiesen demandar asi en realengo como en abadengo, e toda sentencia e sentencias, que sobre ello bierdes, nos la otorgamos, e mandamos que sean firmes, e valedaeras para siempre, sin embargo delas leis delos ordenamientos encontrareis en nuestras cartas, que nos por esta nuestra carta firmada de nuestro nombre, sellada de nuestro sello; otorgamos todo lo asi por vos fuere obrado, e mandamos qe valga sin embargo de las dichas leis, dadas en la villa de Ponferrada dos días del mes de Octubre era de mil, e quatrocientos, e catorce años. Yo Gonzalo Fernandez de Burgos la escribi por mandado del dicho Señor Rey = Nos el Rey =. Presentado el dicho poder ante el el dicho Martín Anesjuez: visto en como pleito es pendiente delante de mi el dicho Martin Anesjuez entre alfonso del Cozo escudero de garcia Rodriguez de Valcarcer, e su procurador que se mostro e de todos los hombres moradores en los cotos de Balon e Brion, e otorgan de la una parte, e Pedro Yañez Mayordomo de Fernan Perez Dandrade arrendador de las monedas, e pedidos, e servicios, e alcabalas del dicho señor Rey en la cibdades, terra nustra contra Ortiguera en el Reino de Galicia por nombre de si procurador se amos~ tro, e Juan Ares Chantre de Santiago, procurador del dicho señor Rey, este de la otra parte = e visto en como por la parte del dicho Garcia Rodriguez e de los hombres arrendadores en los sus cotos de Balon e Brion, e otorgan fu alegado quellos de fecho, contra derecho, fueron mucho agriados por Fernan Perez Dandrade, en qe assi como gran caballero e poderoso por qe mandara qe todos los hombres moradores en los cotos de Balon, e Brion e Mougan diesen, e pagasen al dicho Pedro Yañez, por nombre de los dichos arrendadores en las monedas foreras, e Alcabalas, e pedidos e todos los otros servicios, al dho Señor Rey perteneciesen; e dijo el dicho procurador eue el dicho Fernan Perez, que los avia agraviado non lo pudiendo mandar, ni facer de derecho, por muchas razones: la primera el dho Fernan Perez non podia dello ser juez, nin facer sobre ello por ante si acto de jurisdiccion, por quanto los dichos mr eran para el, e en su nombre fueran demandados. La otra; ellos non fueran sobre ella primeramente llamados ájuicio, e vencidos pr fuero e por derecho por do debian, e como debian : que pleito entre partes concluso, nin asentado, nen sustanciado: la Otra los hombres moradores en los dichos cotos eran exsentos, e previlexiados del Rey Dn Alfonso a q. n Dios Perdone e del Rey D. Enrrique que fizo que los prebilegiara a los abuelos del dicho Garcia Rodríguez, e despues al dicho Garcia Rodriguez singularmente, e a Nuño Freire caballero con su muger Dª Ygnes Rodriguez, e despues al dicho Garcia Rodriguez por servicios que el dicho Nuño Freire hubo fecho al Rey Dn Alfonso, de ciertos hombres darmas, de que se acerco con él en la batalla del Sebado cabo Tarifa que del dicho Señor Rey fueron vencidos el gran poderoso señor Albofacen, Rey Belamerin, e de Granada, e despues el dho Garcia Rodríguez qe fue preso en la batalla de Najara por servicio del Rey Dn Henrique, assi qe para estas cosas, los dichos señores reyes recibieron por razon, e por grado de facer las dichas mercedes de quitaren a los hombres delos dichos lugares las monedas e alcabalas e todos los otros sus servicios; de mas dantes, e despues los hombres de los dichos cotos eran todos hombres fijos dalgo notorios de padres, e dabuelos; e estaban enjur, e posesión casi desde sesenta, e ciento años e mucho mas tiempo, qe memoria de homes nos es en contrario, qe nunca pagaran monedas, nen otros pechos, nen pedidos, en alcabalas, asi qe por todas estas cosas eran quitas e relevados, a non pagar los dichos tributos, de que non deben de pagar hombres fijos dalgo notorios: e visto en como por la parte delos dichos arrendadores, de las dichas rentas, e procurador del dicho Señor Rey fue alegado, qe por todas estas cosas alegadas por parte de los dichos cotos de Baloen, Brion e Mougan non se excusaban a pagar las monedas e alcaualas e servicios, e e podidos al dicho Señor Rey pertenecientes, por quanto el dicho Señor Rey, mandaua por sus escritos, quadernos que non fuesen escusados, cotos, terras nen lugares assi exemtos como non esemtos, que todos mandaua que pagasen en las dichas sus rentas por ende que me pedia, que los condenase a pagar agora, e despues adelante, e sobre desto, negaba todas las otras cosas por su parte pedidas, e recontadas: yo el dicho juez recibi a prueba a ambas las dichas partes del pleito, e todas las cosas pertenecientes del pleito; e la prueba fecha de ambas las dichas partes delante de mi quisieren decir, e razonar fasta que concluyeron, e pidieron sentencia, que el dicho juez, siendo en lugar señalado para dar sentencia, do mi sentencia por escrito en esta manera: primeramente veyendo los trtados e pribilegios e mercedes fechas, e otorgadas a los dichos lugares de Beloen, e Brion, e Mougan de los dichos Señores Reyes, e la prueba fecha por parte de hombres fijos dalgo, e foreros, e el tiempo por ello alegado = Fallo que probaron bien su contradicción, e que non deuen de ser ambargadas por las razones alegadas por la parte de los dichos arrendadores e procurador de dicho Señor Rey, e por ende do su prueba por bien fecha; por lo qual mando que los hombres moradores en los dichos lugares de Beloen, e Brion e Mougan, e sus descendientes, non paguen agora non de aquí adelante, monedas, nin pedidos, nin servicios nin otros tributos alginos, e que non deben de pagar hombres fijos dalgo notorios, nin otro sino alcabalas de las cosas que compraren e venderen en los dichos lugares unos vecinos a otros:e por quanto ningun lugar non se pueda excusar de señorio, real, mando mando que den e paguen a dicho Rey dos canaimas de monedas qe tallo antiguamente solian pagar de fuero en cada año quando les fueren demandadas;esso mando qe paguen, e non otras cosa algunas, e siendo en lagar aseñalado para dar la sentencia las partes presentes por si, e por sus procuradores en su nombre habido acordo, e consejo con hombres buenos lo mando e con los derechos por mi definitiva sentencia lo juzgo, e declaro, e mando todo asi, e condeno a la parte de los dichos arrendadores, en las costas dichas, e retengo en mi ta tasacion de ellas, e de esto mandé dar a la parte de los dichos cotos esta carta de sentencia firmada de mi nombre, e signada por notario dada en la ciudad de Santiago a tres días del mes de Marzo era de mil e quatrocientos e diez e seis años: Testigos que fueron presentes Lope Perez de Moscoso, Gonzalo Rodriguez de Montaos, Ferna Lopez de Medin, Fernan Ares de Franco, e otros: e luego la parte de los dichos lugares dijo que la recebia e la parte de los arrendadores, e procurador de dicho Señor Rey dijeron que la tenian por agravio, e pedian el traslado para declarar sobre ella = E yo Gonzalo Martinez de villa Real escribano de nuestro Señor el Rey, e su notario publico en la Corte, e en todos los sus reynos presente fui, e ecribi por mandado del dicho juez, e puse mi signo que es tal: en testimonio mío de verdad Martin Añez = E agora los hombre buenos vezinos e moradores en los dichos cotos de Baloen, e Brion; e Mougan, embiaron me pedir mercede que les confirmase la dicha carta de sentencia e lo en ella contenido, e sela mandare guardar, e cumplir; E Yo en sobre dicho Rey Dn Juan por facer bien e mercede a los dichos hombres buenos, vezinos e moradores en los dichos cotos de los dichos lugares tubelo por bien, e confírmoles la dicha carta de sentencia e todo lo en ella contenido e mando que les vala, e les sea guardado assi, e según que mejor; e mas cumplidamente les valio e fue guardado en tiempo del Rey Dn Juan (15 de Julio de 1418) mi abuelo; e del Rey Dn Henrrique mi padre e mi señor.

7 de febrero de 1398. Merced e infeudación del Conde D. Pedro Enríquez, Condestable de Castilla a Garcia Rodríguez de Valcárcel y Valbona del Portazgo del Cebrero, Trasancos y las feligresías de Lamas y Cerdido.

Archivo de la Casa ducal de Alba. nº 25 el catálogo de docs. en vitrinas.
URGORRI CASADO, Fernando. Nuevos datos sobre el primitivo concejo de As Pontes y sobre el señorio de los García Rodríguez. Revista UNTIA, nº3. Doc. 13. Pág. 53

Sepan quantos esta carta vieren como Yo, el Conde Don Pedro, Condestable de Castilla, por faser bien e merced a vos Garcia Rodrigues de Valcarcel y de Valbona do vos e fago vos merced de todas las feligresías e cotos e lugares e tierras que de mí tenia Pero García, el vuestro fijo, asy del portadgo de Sebrero commo de tierra de Trasancos, commo de las feligresias de Lamas e Cerdido, quel de mí tenia por su vida, commo de todos las otras mercedes e cosas de quele yo avia fecho merced e segundo que lo vos todo teníades de primero (o de"prestimonio") ante que lo yo diese al dicho Pero Garcia. E fago vos merced de las dichas feligresias e portadgo e cotos e lugares e casas con todas las cosas quello rende, segund que lo tenía de mí el dicho Pero Garcla, vuestro fijo. E por esta mi carta o por el traslado della signado de escrivano publico mando a todos lo moradores e pobladores de las dichas feligresias e cotos e lugares e tierras sobredichas que vean las cartas de las mercedes que de mi tenia el dicho Pero Garcia, vos el dicho Garcia Rodriguez las cumpla en todo segund se en ellas contiene E ende que vos recudan e fagan recodyr a vos o a quen vos mandaredes con todos los pedidos e rentas e pechos e derechos o otras cosas qualesquier que son tenudos a dar e pagar e segund que mejor e mas cumplidamente a vos con el dicho Pero Garcia e con vos, quando lo de mi solíades tener, e usen con vos e con aquel o aquellos que vos madedes en todas las cosas sobredichas e en cada una de ellas, bien e cumplidamente, en guisa que se non mengue ende alguna cosa. E los unos e los otros non fagan ende al por alguna manera so pena de la mi merced e de seyscientos maravedises para la mi cámara a cada uno. E desto vos mandé dar esta mi carta sellada con mi sello enque escrivi mI nombre. fecha siete dias de febrero año del nascimiento de Nuestro Salvador Jhu. Xpo. de mill e trescientos y noventa y ocho años. Yo el Condestable

Papel 15x30 cms. Un sello de cera a la espalda

Al dorso dice: Trasancos, Merced que fiso el Conde Don Pedro a Garcia Rodrigues de Valcarcel de todas las feligresias e cotos e lugares que Pero Garcia su hijo tenia. 7 de febrero de 1393 (dice por erro 1393, siendo 1398).


Desposou con Inés Fernández de Tamar, filla de Diego Ramirez de Cechinos. Inés testou en 1395 no Castelo de Corullón e tra-lo seu falecemento será sepultada xunto o seu marido na igrexa anteriormente dita.

Ambos tiveron por fillos a:

20.- Pedro García de Valcarce e Valboa, morto sen descendencia e con anterioridade o seu pai.
21.- Constanza García de Valcarce, muller de Pedro Álvarez Osorio, Señor de Cabrera e Rivera, e posteriormente de García Fernández Sarmiento. Do primeiro matrimonio tendrán por fillos a Rodrigo Álvarez Osorio, que levará a Casa de Cabrera, sendo proxenitor de Pedro Álvarez Osorio, I Conde de Lemos. Constanza García e Pedro Álvarez tiveron outro fillo chamado, Pedro Álvarez de Valcarce.
22.- Leonor García de Valcarce, que segue a liña.

22.- Leonor García de Valcarce, muller de Lopo Alonso de Lemos, señor da Casa de Sober, e posteriormente tamén de Pedro Fernández de Bolaño. Do primeiro matrimonio terá por fillos a:

23.- Alonso López de Lemos e Valboa, que levará a Casa de Sober.
24.- García Rodríguez de Valcarce, cabaleiro o servizo do seu deudo o I Conde de Lemos no século XV. Recibirá da súa avoa dona Inés Fernández de Tamar os seus erdamentos en Galicia.

Autor: Xosé Lois Lamigueiro para Xenealoxía. org.

Máis información no meu artigo: ASCENDENCIA E FAMILIA PRÓXIMA DE GARCÍA RODRÍGUEZ DE VALCARCE O DAS PONTES. Revista Cátedra nº13 ano 2006. Tamén en A LIÑAXE DOS VALCARCE: Addenda et Corrigenda. Pág. 50. en Cadernos do Ateneo Eumés nº-5.
Última edición por lamigueiro el 31 Ene 2008, 17:19, editado 28 veces en total.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Para Cruz

Mensaje por lamigueiro »

Non Cruz a homonímia tanto na Casa de Valcárcel como na Casa de Lemos e un tanto farragosa.

O Diego de Lemos irmán de García Rodríguez de Valcárcel que ti estas a citar, ben a ser neto do que eu cita como posible pai de Xoana Díaz de Lemos.

Poño un pequeno esquema da Casa de Lemos:

1.- Diego de Lemos I, señor de Sober, c.c. Teresa de Ulloa, filla de Lopo Sánchez de Ulloa e Mayor de Soutomaior. t.p.h.a:

2.- Lopo Alonso de Lemos, señor de Sober, c.c. Leonor García de Valcarce, quién testa en 1442, filla de García Rodríguez de Valcárcel e Balboa V, señor das Pontes, e de Inés Fernández de Tamar, señora de Corullón. t.p.h.a:

3.- Alonso López de Lemos y Balboa, señor de Sober.
4.- García Rodríguez de Valcárcel VI. A quien a súa avoa Inés Fernández de Tamar segundo o seu testamento do ano 1395, deixa como herdeiro "en lo de Galicia", (sic).

Alonso López de Lemos y Balboa, señor de Sober, c.c. Elvira López de Marzo, do lugar do mesmo nome Solar da Casa de Lemos. Falecida esta torna a casar en segundas nupcias con Berenguela López de Ribadeneira, filla de Álvaro González de Ribadeneira, sr de Torés y de Teresa Fernández de Ribadeneira.

Na descendencia destas señoras non hai un acordo de pareceres.

Segundo parece E O DIGO CON TODAS AS RESERVAS, da primeira muller tivo a:

5.- García Rodríguez de Valcárcel VII. Señor de Doncos, e Constantín por herdanza da súa avoa Leonor García de Valcárcel. Datado en 1446, ""...Por ende, de mi propia e libre e agradable voluntad de jamás non ser contra la voluntad de vos, el dicho señor Rey, más antes dexadas todas otras opiniones e aserçiones e todas otras cosas e cbasas e rasones que sean o ser puede servir e seguir e obedesçer a vos, el dicho señor Rey, como rey e soberano señor fazer e conplir vustro mandado, juro a Dios e a Santa María e las palabras de los Santos Evangelios e a esta señal de la cruz + con mis manos tocada. E otrosy fago pleito e omenaje, una e dos e tres veces, en manos de García de Valcárcel, fijo de Alfonso López de Lemos, cavallero e ome fijodalgo, que esta presente e lo reçibe de mí..."

Da segunda muller tería a:

6.- Diego de Lemos, "Versus Diego Alonso de Lemos segundo o pai Crespo. Chamado "El Viejo". Señor da Casa de Ferreira e Sober, capitán Irmandiño. Fray Felipe de la Gándara afirma foi fillo de Berenguela de Rivadeneira. c.c. Mayor de Ulloa con sucesión dentro da Casa de Sober.

Estimada Cruz este nº 5 e 6, son os que estarían a litigar polo couto de Sidrán. Con todo o esquema conxunto dos Valcárcel e dos López de Lemos esta incompleto, pero resérvome informacións por cuestións obvias. . Saudos.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
veremudus
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 241
Registrado: 23 Oct 2002, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Dúbidas razoables ...

Mensaje por veremudus »

- Ola, ola, ola. Hai que ver como anda o patio ...!!!

- Meu estimado Lamigueiro. Teño certas dúbidas que me parece razoable amosar, verás ...

- Resulta que no Arquivo Ducal de Medinaceli existe un traslado -do século XVIII- dun codicilo que -semella- outorgou Vasco Fernández de Parga, vasalo do Rei, o 07/03/1407. Neste codicilo -aparentemente coherente dende o punto de vista documental e cronolóxico- cita como fillo maior a Fernán Ares [de Parga], de quen di que está (ou estaba) casado con María de Bolaño, do cal matrimonio tiñan como fillo a Pedro (coñecido logo como Pedro Fernández de Parga), que o referido Vasco di é o seu neto, claro. Tamén, neste codicilo, da como seu fillo (segundón) a outro Vasco [Fernández] de Parga.

- En fin, ..., xa me dirás como se come o asunto. ¿Tivo Fernán Ares de Parga dúas mulleres, versus nupcias ...?. Porque, polo de agora, na documentación consultada non atopei a ningunha Xoana Díaz de Lemos como muller de Fernán Ares de Parga (o cal non quere dicir que non existise ou que non o fose, claro). Pero, ..., ademais; ¿cál é, de qué data e de qué arquivo, o documento no que te baseas (ou se basea a fonte bibliográfica que ti citas) onde aparece Xoana Díaz de Lemos como muller de Fernán Ares ...?.

- Por outra parte, é certo que unha dona María de Bolaño (das varias homónimas) casou con Fernán Pérez Parragués en primeiras nupcias deste. Pero esta señora Bolaño, muller de Parragués, era filla de Fernán Díaz de Ribadeneira ‘o vello’ e de dona Maior Martíz de Baamonde (de segundas nupcias desta señora) ... Polo tanto ... a María de Bolaño que casou con Fernán Ares de Parga, e a María de Bolaño casada con Fernán Pérez Parragués, non son a mesma, xa que se trata de xeracións diferentes, como podes comprobar ...

- Para Cruz.

- Remito a un moi interesante e concienzudo traballo, de obrigada consulta na actualidade para calquera que quera saber un pouco sobre a Casa de Lemos e adláteres.

* PARDO DE GUEVARA Y VALDÉS, Eduardo. Los Señores de Galicia: Tenentes y Condes de Lemos en la Edad Media (2 vols.). Fundación Pedro Barrié de la Maza. A Coruña, 2000.

- Outra cousiña máis. Por favor: ¿De cando data o manuscrito xenealóxico que citas?. ¿Sabes o autor?. ¿Cál é o título do manuscrito -se o ten- e porqué ou con qué obxecto se redactou?. Moitas gracias.

- Saúdos.

- P.D.- Por certo, Lamigueiro. Por descontado que Leonor Rodríguez de Valcarce (filla de García 'o das Pontes') estivo casada -tamén- con Pedro Fernández de Bolaño. Incluso tiveron un fillo, que se chamou Vasco Fernández ... (documento en ADM, ainda que cómpre advertir que se trata dun traslado -bastante confuso- do s. XVIII), jé, jé!!!.
 
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

PARGA

Mensaje por serba »

He subrayado la línea sucesiva de herederos, tal como está en el libro citado en la página 141.

Imagen


Saludos
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Parga

Mensaje por lamigueiro »

Estimado Veremudus, pois eu aiquí o deixo; xa que non teño nada máis que dicir, en canto o documento que citas: (un traslado do XVIII, nin maís nin menos); deixe de ser segundo as túas propias palabras -aparentemente coherente, -e bastante confuso.; a partir de ahí e cando ti mesmo aclares as túas dudas, xa me deixas saber.

E tampouco teño porque, nin vou a facer de avogado do diablo. A fonte, e o autor do famoso esquema dos Parga XA ESTA CITADO, así que para mín é un esquema como outro calquera, tendrá os seus máis e os seus menos, ¿ou é que ti Veremudus coñeces algún autor infalible?.

Saudos a todos e unha aperta.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

PAra Serba

Mensaje por lamigueiro »

Perdoa Serba non quero ser descortés, deixando sin comenta-lo esquema que citas, o cal para mín esta tan ben, ou tan mal, como o que eu teño posto dos Parga; sobor de todo entre os descendentes de García Rodríguez o das Pontes, que É UNHA NOVEDAD, que tivera dúas fillas homónimas chamadas: Leonor García, casadas respectivamente con Ruy Páez de Parraga, e Pedro Fernández de Bolaño. Dende Logo as miñas informacións son outras.

Reproduzco parte deste documento onde o mesmo García Rodríguez o das Pontes da conta das súa descendencia:

“...E más, que persumía de tener e husar la sua meatat que pertenescía os seus fillos, conbén a saber: Pedro García, e Lionor García, por heredera de García Rodriguez, su padre, que la non entrase nen usase. E por parte de Constancia García porque estaba presente dijo, que la embargase se quesese...”

¿Ou será a mesma Leonor García casada dúas veces, cos mesmos persoaxes que citas?. Si fora asi, é un tanto curioso que estando SUPOSTAMENTE Leonor García casada con un SUPOSTO Ruy Paez de Parraga, seu fillo: Vasco Fernández de Parga, veña a ser fillo de Pedro Fernández de Bolaño.

Non sei...o mesmo que lle teño dito a Veremudus sirve para esto, eu o que sei, o teño publicado, así que en resumidas contas só respondo DO MEU, e o resto me merece un profundo respecto. Así que en canto non teña maís que dicir millor estar calado.
Última edición por lamigueiro el 31 Ene 2008, 11:42, editado 5 veces en total.
Lamigueiro ©
CRUZ
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 405
Registrado: 02 Oct 2007, 16:47

genealogía manuscrita por Benito de Lemos Bolaño

Mensaje por CRUZ »

HOY ES JUEVES DE COMADRES Y MAÑANA ME DISFRAZO .
LOS ORENSANOS SOMOS MUY FESTEIROS ASÍ QUE DEJO LOS MENSAJES PARA LA CUARESMA.
VENIR A DISFRUTAR.
YO ESTE AÑO SERÉ MARÍA ANTONIETA Y ESPERO NO PERDER MUCHO LA CABEZA.....

respondiendo a Veremudus .

_ Es un documento manuscrito por Benito de Lemos Bolaño , que dato alrededor de 1679 , pues como ya anteriormente en otro mensaje inserté un párrafo que dice "que al presente es señor y de la Figueroa Baltasar Pardo Fugueroa ,cavallero de la orden de Santiago....." creo que debe realizarse sobre el último cuarto del XVI.

.- "Genealogía de la señora Doña Luisa de Sotto Mayor Osorio Rivadeneyra hija de los senores Don Baltasar de Sequeiros Silva y Sotto Mayor cavallero de la Orden de Santiago Conde de Priegue senor de la Cassa de Santome y solar de Silva y de su muger Doña Petronilla de Castro Osorio hermna de Don Francisco de Volaño Rivadeneira y de las mariñas cavallero de la Orden de Santiago y de las casas y solares de tores ,Parga y Junqueiras"

Puede que me equivoque , pero comparando la letra , creo que es redactada por el mismo Benito.

Benito de Lemos se casa en 1652 , en Santiago de Compostela con María Luisa de Sotomayor Rivadeneira.
Benito manda realizar el escudo que luego coloca en todas sus casas orensanas ,Pazo de Piñor , y al que hago referencia en mi mensaje ,que has contestado ,en seción de Heráldica; sobre mi desconocimiento en algunas armas.

Se conservan varios documentos con árboles ,etc... e incluso el diseño de este escudo.

DESEANDO BUENOS COCIDOS PARA TODOS , HASTA OTRA[/b]
CRUZ
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 405
Registrado: 02 Oct 2007, 16:47

PERDÓN QUISE DECIR Siglo XVII.

Mensaje por CRUZ »

Con tanto preparativo de Carnaval se me mueven los siglos.
Debe ser tanta purpurina en las pestañas........y rizos franceses......

Chao , pues.

¿Nadie se anima a venir?
Avatar de Usuario
veremudus
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 241
Registrado: 23 Oct 2002, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Viva o ENTROIDO ourensán ...

Mensaje por veremudus »

- Para Cruz.

- Moitas gracias pola túa resposta sobre o manuscrito. É un tema moi interesante.

- Noutra orde. O mellor (e máis longo) ENTROIDO, ..., o de XINZO DE LIMIA, sen dúbida, jé, jé!!!.

- Saúdos.
 
Avatar de Usuario
veremudus
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 241
Registrado: 23 Oct 2002, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Valcarce versus Parga.

Mensaje por veremudus »

- Para Serva.

1º.- Supoño que na árbore xenealóxica que expós, onde colocas a unha Leonor García como filla de García Rodríguez & Inés Fernández, querías poñer a Roi Páez como ¿fillo? de García & Inés, e non a Leonor, ¿non si?.

2º.- Nesa árbore hai persoeiros descontextualizados en canto a cronoloxía e filiación. Compróbao.

3º..- Esa árbore se basea nunha interpretación, a meu modo de ver descontextualizada (ou, dito de outro modo, metendo "con calzador" e forzando certos datos para que casen), do pretendido "codicilo" que citei, atribuido a Leonor García de Valcarce (pero, non o esquezamos, se trata dun traslado do século XVIII). Este documento, confuso en canto ó texto e sintaxe empregada, presenta ademais un problema cronolóxico. O seu encabezamento reza así: "Ano do nacemento de noso señor / Jesuchristo de mil e trezentos y qua- / -renta y dous anos, quarta feira, sete días / do _" (AHUS, microfilmes, ADM, rolo 1. Correspondencia en ADM, Secc. Parga, 1/6) ... Para min que o traslado efectuouse sobre un documento verídico pero ... ten algunhas lagoas e, dende logo, retrotrae nun século os persoeiros que cita (é dicir, cabería como suposición que o transcriptor do XVIII leeu mal o ano). Por sincronía, persoeiros, fontes documentais da época, etc., cabería supoñer que este codicilo habería que datalo, máis ben, hacia 1442 -ou 1432-. Só así é posible casar ós persoeiros que cita dentro da súa época. Se non, é imposible ...

4º.- Neste documento, citado, non se di que o ¿fillo? de García Rdez. de Valcarce, Roi Paez, se apelidase 'de Parga', nin tampouco que levase o apelido 'Parga' o fillo de Leonor García e Pedro Fdez. de Bolaño, Vasco Fernández. Velaquí as citas documentais dos párrafos, moi interesantes ademais por outros datos (sobre todo para Lamigueiro, que traballou e traballa moito e ben o tema dos Valcarce). Di, Leonor García: "Yten mando e a dito Pedro Fernández, meu / marido, que aja e leve o quarto enterga- / -mente do couto de Párraga --- y que a él / vieren, y que Basco Fernández, meu fillo / ou outros que foren meus erdeiros o con- / -tenten nela o satisfazan en outra parte / --- testamento que vejan as herdades / de Trasancos, que García Rodríguez meu / padre comprou --- (...). Yten mando / a ___ deudor suas consienzas unha / manda que García Rodríguez, meu / padre, prometeu a Constanza López, / súa criada, cando a esposou ---- y parte / declamando que-lla paguen eno meu, outrosí / mando que bejan segundo Deus y súas / consienzas se-soon-tinda de pagar a mi- / -ña parte do que García Rodríguez pro- / -meteu a Leonor García, súa nora __ / con Rui Paez, pois ela é ja finada y o dito / Rui Paez, y os fillos dela si viren que eu / son tinda mando que llo paguen (...). (...) y mando que en todo ___ meu erdeiros / universais, seendo morto o dito meu / fillo, mina yrmáa dona Constanza y meu / sobrino Rodrigo Álvares, ó qual dou todo / así foi otorgado por la dita Leonor / García eno dito lugar de Torés (...)". (cit. doc. supra).

- Para Lamigueiro.

- Velaquí o porqué do meu comentario, de máis arriba, sobre que este documento era "confuso" ...

- Evidentemente, me reitero na pregunta, independentemente do autor tal ou cal. ¿Cal é, de qué data, de qué arquivo, o documento que proba un matrimonio entre Fernán Ares de Parga e unha Xoana Díaz de Lemos ...?. ¿Qué fonte documental manexa, o autor que citas, para realizar esa proposta nupcial ...?.

- Saúdos. Ala. Xa paro co tema, que abonda.
Última edición por veremudus el 31 Ene 2008, 12:54, editado 4 veces en total.
 
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Parga

Mensaje por lamigueiro »

Veremudus respondo: o sr Jesús Ángel Sánchez García, autor do arbre dos Parga, NON CITA NINGÚN DOCUMENTO; xa que se trata repito dun arbre. En todo caso tampouco o ten por que facer. Eu como lector, prefiro que non o cite, antes que o teña feito e o documento presente tantas dúbidas como o que ti estas a citar. Saudos.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Seguimos...

Mensaje por serba »

Hola a tod@s:

Nada puedo añadir sobre los documentos en que se basa el libro, porque están todas las referencias detalladas, una por una. Por lo tanto, el que quiera saber más al respecto que lea el libro y haga sus propias averiguaciones.

He copiado el árbol genealógico correctamente, tal como está en el libro, aunque he escrito un 'de' que no es correcto, me refiero a D.ª Violante Núñez Pardo de Aguiar, y no 'de Pardo de Aguiar', que para el caso no es de vital importancia.
He pensado lo mismo que tú, pero el orden indicado es el que he añadido esta mañana: RUY PÁEZ DE PÁRRAGA, c. c. una hija de García Rodríguez de Valcárcel e Inés Fernández.

-Sobre el 'de Párraga' de "Ruy Páez de Párraga" [=Ruy Pérez de Párraga], cito del autor la referencia que hace a la merced real del 15/7/1369, otorgada por el rey Enrique II -confirmada años más tarde por los reyes: Juan I, Enrique III y Juan II-, para que veas que en 1369 lo nombraban así, en la confirmación realizada por Juan II en Alcalá de Henares el 6/6/1408:
P. 133: <Nós el rey, por facer bien e merced a bós BASCO FERNÁNDEZ DE PÁRRAGA e RUI PÉREZ DE PÁRRAGA dámosbos que tengades y ajades de nós para agora e para siempre jamás, para bós y para quien bós quisiéredes, la tierra de Párraga...>>
Que haya variación entre que le llamen Roi Páez de Párraga, Ruy Páez de Párraga, Rui Pérez de Párraga, Rui Paez, etc... no es el problema. En infinidad de casos vemos muchos personajes con una variación en el orden de apellidos que eclipsa la vista.
Por cierto, más adelante, iré anotando según vaya leyendo dichas variaciones, para hacer una lista en el foro, que será de mucho interés. No sé a los demás, pero a mí, particularmente, me desconcierta mucho.

Me queda comentar que si averiguo algo más adelante, iré añadiéndolo en este apartado. A ver qué nos cuenta Trapa, quizás haya encontrado algo...
Aún sigo esperando por si puedes contestar mi pregunta:
serba escribió:Trapa, necesito que me facilites fecha lo más aproximada posible, y, si no es mucho pedir, que copies el texto que lo menciona.
Es importantísimo que nos facilites el año aproximado, sino poco se puede hacer para seguir buscando.
veremudus escribió:- Para Serva. <= PD: [serba es con b , :D no con v.]

Saludos
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
veremudus
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 241
Registrado: 23 Oct 2002, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Mensaje por veremudus »

Estimado Serba (perdoa o lapsus anterior, no intercambeo consonántico ...).

- Xa que tan seguro estás do que proclamas, en base ó autor e ó libro que citas, fágoche a recomendación (se a queres aceptar, claro) de que vaias ti mesmo ó ARQUIVO HISTÓRICO UNIVERSITARIO DE SANTIAGO (AHUS) e consultes en primeira persoa, sen intermediarios, a documentación do ARQUIVO DUCAL DE MEDINACELI (ADM) que se atopa alí en microfilmes. Cando fagas esto, se o fas ..., poderás poñerte en condicións de sustentar polos teus propios coñecementos, e non polos alleos, o que defendes. Mentras e tanto, ..., VIVA O ENTROIDO, jé, jé!!!

- Saúdos.
 
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Re

Mensaje por serba »

Leyéndote, siempre me da la sensación de que buscas una intención negativa a casi todo lo que podamos comentar los demás. ¿Acaso tú no te equivocas nunca y no cometes errores tampoco?. Deja a los escritores equivocarse, gracias a sus equivocaciones otros seguirán investigando y se plantearán nuevas dudas para continuar desempolvando datos olvidados en algún renglón de algún antiguo documento. ¡Qué bien se va aprovechar alguno de los que sigan este tema para rebuscar 'con lupa' si hay error o es correcto!, pues ya tiene su lado positivo...
Lo único que me interesa es saber la verdad, y lo único que he dicho es que nada puedo añadir sobre los personajes y fechas que aparecen en el libro, ¿es tan difícil de entender?
No estoy asegurando nada, comento los datos que expone el autor y punto.

¡Hala, disfrutad del fin de semana y de los festejos!


Saludos para tod@s
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Paz e depois Gloria

Mensaje por lamigueiro »

Bueeeeno, teñamos paz e armonía :lol: , que chega o tempo de lecer, así que deixemos Pargas, Bolaños e Ribadeneiras, Valcarceres, Balboas e Quirogas, poñámonos as caretas e esquezamos as guerras irmandiñas. Polos menos vos, que eu sigo no exilio.

E a volta do antroido, como exercicio de humildade, escoitemonos máis e falemos menos, que parecemos cativos. Veña saudiños.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
veremudus
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 241
Registrado: 23 Oct 2002, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

VIVA O ENTROIDO ...

Mensaje por veremudus »

- Por suposto que equivoqueime en máis ocasións das que quixera e que sigo a equivocarme, Serba, por suposto ... Dende logo, e no que toca a estes temas, nin pretendin nin pretendo en absoluto ser negativo, ainda que cho pareza, (proba delo é que aporto datos concretos, malia que xenere controversias) pero si teño que confesar que son, certamente, 'agnóstico' para con certas cuestións.

- En fín, pax nobiscum, ... VIVA O ENTROIDO!!!. QUE O PASEDES TOD@S MOI BEN. Saúdos.
 
CRUZ
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 405
Registrado: 02 Oct 2007, 16:47

nota sobre DIEGO DE LEMOS y berenguela Rivadeneira.

Mensaje por CRUZ »

Hola.

De vuelta otra vez.

Estimado Lamigueiro: Te mando una nota que aparece en la ya citada anteriormente Genealogía manuscrita de Benito de Lemos.
Es una alusión a la muerte de Diego de Lemos.

"Dona Verenguela de Rivadeniera hija del mariscal Alvaro Gonzalez de Rivadeniera casso con DIEGO DE LEMOS señor de la casa de Ferreira que murio en orense de la cayda de un cavallo en las fiesta de santiago , progenitores de Don ALONSO DE LEMOS primer conde de âmarante cavallero dela orden de alcantara que murio peleando con Don Diego su hijo en las guerras de cathaluña cuyo titulo se escribio con su roja sangre.fue Padre de Don Juan de Lemos cavallero del avito decalatrava Señor de la cassa de ferreyra.Conde de âmarante Theneinte general de la cavalleria de vadajos ,donde murio peleando ,y abuelo materno de Don garcia Ozores de Lemos cavallero del avito de alcantara senor dela casas de ferreira y theanes conde de amarante maestre de campo de ynfanteria española en los estados de flandes"

Chao pues
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Diego de Lemos

Mensaje por lamigueiro »

Hola Cruz gracias por el detalle, de todas formas no entiendo a que viene ahora -te lo digo amigablemente- Diego de Lemos en este debate, supongo que haces referencia, a la posibilidad que apuntaba yo más arriba, de que fuera el padre de la supuesta Juana de Lemos y Ulloa. Si es así, me temo que son dos Diego de Lemos distintos, el que yo digo es 6º abuelo del que tu citas en ese memorial, y pertenece al siglo XV, el tuyo es del XVII. Saludos.
Lamigueiro ©
Breo-jan
Super Foreiro
Super Foreiro
Mensajes: 640
Registrado: 20 Mar 2006, 09:00
Contactar:

Juana Díaz de Lemos y Ulloa

Mensaje por Breo-jan »

En relación a la familia de los Valcárcel,creo que el último García Rodríguez de Valcárcel que ponéis como hijo de Alonso López de Lemos y Dª.Constanza García de Valcárcel(y hay quien lo pretende nieto paterno de estos) creo que era en realidad no García sino Gonzalo Rodríguez de Valcárcel,que casó con Dª.Milia Vázquez de Quiroga,de los señores del valle de Quiroga,padres de García Rodríguez de Quiroga y Valcárcel,que casó con Dª.María Álvarez de Losada,de los señores de la Puebla de Sanabria
 
Breo-jan
Super Foreiro
Super Foreiro
Mensajes: 640
Registrado: 20 Mar 2006, 09:00
Contactar:

Juana Díaz de Lemos y Ulloa

Mensaje por Breo-jan »

Perdón,me corrijo,lo poneis como hijo de Lope Alonso de Lemos y Dª.Leonor García de Valcárcel,y hermano de Alonso López de Lemos,su sucesor y señor de Sober,que debe ser el que casó con Elvira López de Marzoa,y en algunas genealogías lo ponen como hijo o nieto de estos....La Juana Díaz de Lemos y Ulloa que decíis parece que era hija de la Casa de Parga
 
Breo-jan
Super Foreiro
Super Foreiro
Mensajes: 640
Registrado: 20 Mar 2006, 09:00
Contactar:

Juana Díaz de Lemos y Ulloa

Mensaje por Breo-jan »

Estou a ver algunhas xenealoxías e parece que é o mesmo,pero nunhas lle chaman García e noutras Gonzalo..¿Qué era,García ou Gonzalo?,nalgunhas xenealoxías póñen á súa muller Dª.Milia o apelido Lemos,que sería do pai do seu marido,non dela... e noutras á súa avoa Leonor ''García Osorio de Valcárcel,cando o Osorio sería o marido da súa irmá Constanza....Un fillo de García Rodríguez de Quiroga e María Álvarez de Losada,creo que fora o 1º,chamábase Gonzalo de Quiroga,casado con Dª.Teresa Sarmiento(que nalgunhas xenealoxías pretenden se chamase Milia e noutra aínda María),seica irmá de García Sarmiento y Meira,señor de Sobroso,o cal no seu testamento chama sobriña á súa filla Dª.Milia,irmá pola súa parte de García Sarmiento de Quiroga,que testou en 1543 na súa Casa de Arcos(Valdeorras),casado con outra Dª.Teresa Sarmiento,que testara en 1544 en Monforte,filla segundo parece do 1ºConde de Ribadavia...
 
Breo-jan
Super Foreiro
Super Foreiro
Mensajes: 640
Registrado: 20 Mar 2006, 09:00
Contactar:

Juana Díaz de Lemos y Ulloa

Mensaje por Breo-jan »

Lope de Lemos con Leonor García de Valcárcel habría tenida a Alonso López de Lemos y a un ¿García o Gonzalo? Rodríguez de Valcárcel(sería el heredero del testamento de Inés Fernández...El Alonso López de Lemos,a su vez,con Elvira López tendrían a García(Rodríguez de) Valcárcel(que sería el que se cita en 1446)¿'?...Habría,por tanto 2(tío y sobrino)con apellido Valcárcel y varonía de Lemos...
 
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Los García Rodríguez a partir del siglo XV

Mensaje por lamigueiro »

Hola Breojan, intentaré responder a dudas en la medida que buenamente pueda:

A.- García Rodríguez de Valcárcel V, tuvo con Inés Fernández, señora de Corullón fallecida 1410, los siguientes hijos:

I.- Pedro García de Valcárcel, muertos en descendencia.
II.- Constanza García de Valcárcel.
III.- Leonor García de Valcárcel.

El testamento de Inés Fernández fue dado en la fortaleza de Corullón a 10 de noviembre de 1395.

En el nos dice que es mujer de García Rodríguez de Valcárcel y Balboa, hace su testamento todavía en vida de su marido. Es su heredero, su hijo Pedro García de Valcárcel y su testamentario. Si éste falleciese, nombra por sus herederas a sus hijas Constanza y Leonor, y les manda que partan su hacienda, y falleciendo estas nombra por su heredero a Pedro Álvarez de Valcárcel, su nieto hijo de Pedro Álvarez Osorio, señor de Cabrera y Rivera, y en Galicia nombra por su heredero: a García Rodríguez mio neto, fillo de Leonor García mía filla. (sic).

Éste García Rodríguez de Valcárcel y Balboa, nieto materno del señor de As Pontes, es el que podríamos llamar VI.

B.- El 23 de mayo de 1446 don Pedro Álvarez Osorio señor de Cabrera y Rivera pide perdón al rey por su colaboración con el rey de Navarra prometiéndole servirle fielmente. En esta ocasión Pedro Álvarez Osorio hace pleito homenaje y dice lo siguiente:

"E otrosy fago pleito e omenaje, una e dos e tres vezes, en manos de García de Valcarçel , fijo de Alfonso Lope de Lemos, caballero e ome fijodalgo, que está presente...". Los señores de Galicia. Eduardo Pardo de Guevara y Valdés, tomo II, documento 67.

Todo esto y hasta aquí parece que no ahí dudas sobre los personajes y sus filiaciones, pero la historiografía gallega que se ocupó de los descendientes de García Rodríguez de Valcárcel y Balboa señor de As Pontes desde el siglo XVII, aportó datos que influyeron en el terrible embrollo en que se encuentra este linaje. Así fray Felipe de la Gándara, en Armas y Triunfos de los Hijos de Galicia, en su página 573 de la edición facsímil, dice: "Lope Alonso de Lemos que casó con Leonor García Osorio; hija de don Alvar Pérez Osorio, señor de Cabrera y Rivera y de doña Leonor Rodríguez de Valcárcel que fue hija de García Rodríguez de Valcárcel y Balboa el Adelantado de Galicia". Sin embargo por el testamento de Inés Fernández la viuda de García V, sabemos que la vinculación entre las casas de Cabrera y Rivera y Valcárcel, se produce a través de Pedro Álvarez Osorio, casado con Constanza García de Valcárcel; siendo padres ambos de Rodrigo Álvarez Osorio, II señor de Cabrera y Rivera, y de Pedro Álvarez de Valcárcel, según el mismo testamento de su abuela.

El mismo fray Felipe de la Gándara, dice a continuación: "también de segundo matrimonio casó Leonor García Osorio con Pedro Fernández de Bolaño, señor de la casa de Torés, y alcaide de las fortalezas de Lugo de quien procedió Alonso Lope de Bolaño padre de Pedro de Bolaño (en quien tomó por no casarse el P. Pardo, el principio los señores de la casa de Torés, aunque le importará mucho para su mayor lustre tratar de estos casamientos.) Consta esto por el testamento que otorgó esta señor en Torés, año de 1422. Don Lope Alonso de Lemos, y doña Leonor Osorio y Valcárcel tuvieron entre otros hijos para Alonso Lope de Lemos y Balboa señor de esta casa el cual fue un gran caballero y sirvió a los señores Reyes don Enrique III y Juan II".

Evidentemente, está claro que fray Felipe de la Gándara confunde a su Leonor García Osorio; con Leonor García de Valcárcel hija de García V, señor de As Pontes; la cual si sabemos cómo puedes leer en las notas que encontrarás más arriba, estuvo casada con Pedro Fernández de Bolaño; según la transcripción que Veremudus, nos ha hecho del traslado de su codicilo. Sin embargo parece ser que este codicilo no se nombra a Lope Alonso de Lemos como su anterior marido (lo cual tampoco es definitivo; ya que si lo pudiera haber estado en el testamento original); este es uno de los misterios todavía por resolver.

Sobre la casa de Sober, el padre Crespo que es el que mayor y mejor sea ocupado sobre ella, da por cierto que Lope Alonso de Lemos estuvo casado con Leonor García de Valcárcel y Balboa, (de la cual dice es hija de García Rodríguez de Valcárcel, Adelantado mayor de Galicia, confundiendo a García V con su abuelo el auténtico Adelantado). El padre Crespo también conocida el testamento de Leonor García, sobre ésta apunta: "la cual debió casar dos veces, os se trate de otra señora de igual nombre, ya que sabemos documentalmente que doña Leonor (hija de García Rodríguez) casó con don Pedro Fernández de Bolaño y testó en Lugo, 1341". Se equivoca Crespo en la fecha y remite al archivo de Camarasa, sección Parga legajo 1, nº 6.

Crespo del Pozo, da por hijo de Lope Alonso de Lemos y de Leonor García; a Alonso López de Lemos y Balboa, y dice que los Irmandiños de Monforte se alzaron contra él y le derribaron la fortaleza de Sober. Casa en primeras nupcias a este Alonso López con Elvira López de Marzo (o Marzoa), y dice que tuvo de ella a:

I.- Diego Alonso de Lemos.
II.-García Rodríguez de Valcárcel, que según el genealogista padre Crespo: "llevó estos apellidos por su abuela doña Leonor García Osorio Rodríguez de Valcárcel, y con ellos el estado de Doncos y el castillo de Agustín, que habría traído en dote a la casa de Ferreira..."

Este García Rodríguez de Valcárcel, que deberemos llamar VII, señor de Doncos y hacemos caso a lo que nos dice el padre Crespo, sería el mismo personaje sobre el que Pedro Álvarez Osorio hace pleito homenaje según sea dicho más arriba.

Y esto es, la respuesta a tu pregunta existen dos García Rodríguez de Valcárcel, efectivamente tío y sobrino, pero ninguno de ellos es Gonzalo Rodríguez de Valcárcel, que aparecerá mucho más tarde y es un personaje totalmente distinto. Sobre él, Antonio Benito Yebra en Pazos y Señoríos de la provincia de Lugo, Tomo II pág 244, dice que es sobrino de García Rodríguez de Valcarcel y Balboa y de Teresa Fernández Quiñones de quienes hereda el pazo do Reguengo en San Vicente de Castillones en Ferreira de Pantón; pero Manuel Vázquez Seijas dice que es hermano del señor de Corullón. Yo esto lo tengo por más cierto. En el año 1460 en el listado de gentes del conde de Lemos figura un Gonzalo Rodríguez escudero de Gómez de Valcarcel.

Este Gonzalo Rodríguez de Valcárcel, estuvo casado con Emilia Vázquez de Quiroga, Señora de la torre de Sotordei y de las jurisdicciones de Peites, Río y San Miguel de Montefurado. Siendo padres de García Rodríguez de Quiroga, también llamado García Rodríguez de Valcárcel y Quiroga, que deberíamos de llamar para seguir un árbol lógico de los Valcárcel, García Rodríguez VIII. Tuvo en foro de la encomienda de Quiroga y el lugar de San Martiño de Peites; murió con anterioridad a 1486. Encontrar referencias a este personaje y documentos en: don Isidro García Tato, Las encomiendas gallegas de la Orden Militar de San Juan de Jerusalén, p. 269.

Este García Rodríguez de Quiroga, estuvo casado con María Álvarez de Losada y Quiroga, siendo progenitores de:

1.- Juan de Losada. Datado en el año 1486 recibe la encomienda de Quiroga junto a su hermano Gonzalo de Quiroga, con la mitad del coto de Larouco y el foro de los lugares que la encomienda tiene en Viana, Bolo, Manzaneda, Chando y Oro. Según Benito Yebra Ares fue del hábito de Santiago capitán de caballos corazas y General en Chile falleciento en 1515.
2.- Gonzalo de Quiroga. Según Benito Yebra Ares fué señor del Valle y Casa de Quiroga del hábito de San Juan.

También pudieran ser achacables como hijos:

3.- Emilia Vázquez de Quiroga, mujer de Pedro García de Castrillón. Llamado el mozo, señor de Tor. Versus Pedro de Tor. Participó en las guerras irmandiñas por lo que le fueron confiscadas sus tierras, siendo restituidas a su hermano Gonzalo por los Reyes Católicos.
4.- Rodrigo de Quiroga.
5.- Leonor Álvarez de Quiroga.

También le han sido achacados como hijos:

6.- Tristán de Rosón y Valcárcel. Ver padre Crespo, Tomo XXVI pág 189.
7.- Diego Rodríguez de Quiroga. Ídem. Tomo XX pág 106. Siendo padre de Inés Losada y Quiroga, mujer de Juan Gayoso Taboada señor de San Miguel das Penas.

Con esto espero haber disipado tus dudas, sobre los García Rodríguez de Valcárcel, descendientes de el señor de As Pontes. El cordial saludo.
Lamigueiro ©
CRUZ
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 405
Registrado: 02 Oct 2007, 16:47

Diego de Lemos

Mensaje por CRUZ »

hola Lamigueiro:

Ya se que estoy un poco fuera del tema , pero para seguir el hilo, me es más fácil y te agradecería una respuesta.

Si es posible me gustaría que te fijaras en el último mensaje que envié.
Creo que el autor de la Genealogía confundió los nombres del padre y el hijo , llamando DIEGO al marido de Verenguela lópez de Rivadeneira( hija del mariscal Alvaro siendo este en realidad ALONSO LOPEZ DE LEMOS , y a su hijo ALONSO , siendo en cambio DIEGO ALONSO DE LEMOS , capitán Irmandiño muerto en 1492 casado con Mayor de Ulloa.

Entonces serían personajes de finales del XV.

¿Estuvo casado ALONSO LOPEZ DE LEMOS Y BALBOA , además de las nombradas , Elvira López de Marzóa , Berenguela López de Rivadeira , con JUANA SARMIENTO ACUÑA,? ¿con quién estuvo esta última casada?

(Me interesa por ser abuelos de García Ozores de Lemos del cual descienden los López de Lemos del Pazo de Piñor)

Saludos cordiales
CRUZ
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 405
Registrado: 02 Oct 2007, 16:47

Error

Mensaje por CRUZ »

ME EQUIVOQUE . Olvida lo de JUANA SARMIENTO DE ACUÑA, ya se que es posterior.

saludos y disculpar mi metedura de pata.
Avatar de Usuario
lamigueiro
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 344
Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
Ubicación: Ferrol
Contactar:

Juana de Acuña

Mensaje por lamigueiro »

Juana de Acuña nació el 13 Marzo de 1591 en Valladolid, y era hija del I Conde de Gondomar y se casó con Alonso López de Lemos (+1642, Lérida), Señor del Villar, de Ferreira y de Sober. Caballero de Alcántara, corregidor de Trujillo, pasó a Nápoles con el Conde de Monterrey pasando luego a Badajoz y desde allí a Cataluña donde falleció en combate junto a sus hijos Diego y Lopo de Lemos. Se le hizo la merced de Conde de Amarante con el vizcondado previo del mismo nombre siendo su primer conde su hijo.
Lamigueiro ©
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

LOS PARGA

Mensaje por serba »

Hola:

En la documentación del Tumbo de Meira [T. M.] he encontrado datos de interés sobre los PARGA, o Párrega.

En el año 1351, aunque no detalla la autora del libro el contenido de la escritura, ya aparecen los Parga. Después en el año 1374 y 1420, 1473, 1474, relacionadas las escrituras con foros realizados por los monjes cistercienses de Meira [Concello de Meira -Lugo-], sobre la antigua Granja de Pruzos -cerca de Betanzos-.

Vamos a desglosar los años, en 1351, sabemos que los Parga del foro eran escuderos, fueron renovando el foro los sucesivos herederos y sucesores, pasando Pruzos más tarde a los Andrade que serían pasando el tiempo usufructuarios de dicha granja hasta el siglo XVII. Aprovecho para comentar un pequeño matiz, el término 'granja' no podemos entenderlo con el significado actual, sino que era bastante más amplio, con una estructura de cargos establecida y varias edificaciones que englosaban casi un autoabastecimiento de productos individual, ubicada estratégicamente cada granja a una distancia adecuada con las restantes -para su mejor intercomunicación-, de la que era encargado un frater o mayordomo y formada por un grupo compacto de oficios, rodeada de amplias tierras del monasterio, etc. En este caso de la Granja de Pruzos hay que especificar que la 'administración' era conjunta entre los frailes de Meira y los de Monfero, desplazándose el abad de cada monasterio a Pruzos, o el prior o subprior en su nombre. Hay que tener en cuenta también que el aforamiento no era del total de la granja, aunque sí la mayor parte, cita en una ocasión la autora 'el núcleo'. Supongo que se reservarían ciertos bienes particulares o mínimos.

Además de los Parga o 'Fernández de Parga' que eran escuderos, también aparece Fray LOPO PÁRREGA, ¿posible familiar?, no he encontrado más datos sobre él. Quizás él fuese intermediario para que recibieran el foro los de su linaje. Y en 1473 a MARÍA DÍAZ, madre de FERNÁN PARRAGUÉS.

En 1374, tenemos a PEDRO FERNÁNDEZ DE PARGA recibiendo el foro de la Granja de Pruzos, citan también <<et a voso yrmao>>, aunque en esta página no amplían más información, se completa en otras:
En 1374 se afora la granja de Pruzos a Pedro y Vasco Fernández.
Con el salto de páginas se pierde la atención, ya que en este anterior párrafo no se concreta el apellido Párrega/Parga, pero pensando en el foro del mismo lugar y la coincidencia de Pedro Fernández, es lógico pensar que sigue tratándose de los PARGA. Especifica a continuación el texto:
<<Casi una centuria más tarde la misma granja se afora a Pedro Fernández de Andrade, "Regidor de la ciudad de Vetanços", y a Juana Diaz de Lemos (año 1474, carpeta 1174, núm. 16, T. M. fol. 455r.)>>
- Para hacer el comentario complementario anterior que aparece en diferentes páginas del libro, al tratar de resumirlo he puesto antes el año 1474 aunque había pensado poner esta siguiente cita en el renglón anterior por ser 1473 un año antes de aparecer mencionada Juana Diaz de Lemos y su esposo Pedro Fernández de Andrade. ¡Atención con las fechas, es muy importante!
<<Et este dicto foro vos facemos con tal condicon que finandose a dicta Maria Diaz... fique o foro en o seu fillo Fernan Parages... >> (año 1473, carp. 1174, núm. ocho).

-
<<En 1474 le aforan la granja de Pruzos al regidor de Betanzos, "segun que siempre lo usaron los de Parrega e despoys Garcia Perez de Vetanços">>.
Y finalmente lo último directamente relacionado:
<<Desde el último tercio del siglo XV abundan los foros de extensos bienes monásticos y granjas a poderosos beneficiarios, que son auténticos intermediarios y dispensadores de foros, y por ello los monjes especifican en el foro hecho a Juana Díaz de Lemos -de la Casa de los Andrade- que las tierras de la granja de Pruzos que "La podais aforar a labradores que la poblen e labren por el tiempo e vozes que de nos la teneis aforada" (año 1509, Libro 6467, fols. 32v-33r).>>
Resumiendo los foros de la Granja de Pruzos:

· 1351- foro a los escuderos 'Fernández de Parga' [quizás antecesores de los siguientes Parga, transcurren 23 años entre ambos aforamientos].

· 1374- foro a los hermanos Pedro Fernández de Parga y Vasco Fernández de Parga.

· 1473: en el foro que llevaba María Díaz sería sucesor Fernán Parragués, su hijo. [Debía estar ya María viuda de su esposo].

· 1474: Juana Diaz de Lemos y su esposo Pedro Fernández de Andrade.

· 1509: Juana Diaz de Lemos puede aforar la Granja de Pruzos a otras personas.

{{"Señorío de Santa María de Meira (s. XII - XVI)". D.ª Dolores Mariño Veiras
-Ediciones Nos, S. A., 1983- }}
pp: 161, 226, 229, 233, 262, 342, 343 y 424


- Por otra parte, referente a GARCÍA RODRÍGUEZ DE VALCÁRCEL, estoy estudiando el tema con mucha atención ya que hubo 6 personajes con el mismo nombre y apellidos, de los cuales uno fue el abuelo-I- y el padre -II- del Adelantado -III-, otro su hijo -IV- que sería Señor de Guitiriz y Parga y otro más -V-, nieto del Adelantado -hijo de D.ª Constanza de Valcárcel y su esposo D. Juan Freire de Andrade-, según D. Eduardo Pardo de Guevara y Valdés. Trataré de resumirlos cuando pueda.



Saludos
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Mensaje por serba »

Violante -hija de Fernán Pérez Parragués [de Párraga, ó Parga]- antes de casarse con Ruy Freire de Andrade había estado casada con Alonso de Ribera.
Alonso ocupaba el cargo de procurador de A Coruña en el año 1492.

{"Galicia en los siglos XIV y XV". D. José García Oro -Tomo I, p. 387-
Fundación Pedro Barrié de la Maza, Conde de Fenosa. 1987}

¿Tuvieron descendencia Violante y Alonso?
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
Uxio_Noceda
Novo
Novo
Mensajes: 7
Registrado: 01 Nov 2006, 09:00
Ubicación: Jerez
Contactar:

Mensaje por Uxio_Noceda »

Sobre Ulloa les invito a ver un legajo que menciona algo sobre los Troncoso Ulloa, uniendose a los Prego Montaos. Igual tiene algo que ver.

viewtopic.php?p=16467#16467
Vean reproduccion del legajo mas abajo.
http://uxion.webatu.com
legajos: http://www.vigo.comlu.com/Arquivo/index.html
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Parga

Mensaje por serba »

1315: Vaasco Ferrandes de Parraga.

1328: Menen Peres de Parraga / Vasco et Ferrant Lopes de Parraga -los 3 en el mismo documento-.

1340: Testamento de VASCO FERNÁNDEZ DE PARGA.
Pide ser enterrado en la Catedral de Lugo, donde habían sido también sepultados sus abuelos y su padre Ferrant Arias... Veremos también a sus hijos...

1340, xullo, 30. Sevilla

Testamento de Vasco Fernández, pai de Pedro Arias, cóengo de Lugo.

MADRID, AHN, Carp. 1332 E/12, perg. orix., gótica cursiva, 420x275 mm.

<<En el nombre de Dios amen. Sepan quantos esta carta vieren commo yo Vasco Fernandes de Parraga, estando sano et con salud et en mi acuerdo et en mi buena memoria [...] Estas son las mandas que yo mando: primeramente mando et do mi anima a Dios e a Santa Maria et a toda la corte çelestial, et quando finamiento de mi acesçiere mando que entierren el mi cuerpo en la eglesia catedral de Santa Maria de Lugo en la capilla do yasen Ferrant Arias, mi padre, et mis avuelos, et mando a la cruçada dosientos maravedis, et mando que den por mi anima todos los bienes muebles que yo he, et que los de mi testamentario por mi anima ally do entendiere que mas cumple. Et dexo el enplasamiento de Sant Martin de los Condes que tengo enplasado de la eglesia de Lugo por mi et por una persona qual yo nombrar en el mio testamento la qual persona nombro que sea mi fiio Pedro Arias, canonigo de la dicha eglesia de Lugo, et que lo aya este Pedro Arias, mi fiio, bien et complidamiente sin ninguna condiçion, et mando mas al dicho Pedro Arias, mi fiio, las dos quintas de Parraga, et que las aya sy fuere lego, et sy clerigo fuere que estas dos quintas de Parraga que finquen a mi fiio, Ferrant Arias, et muriendo este dicho Ferrant Arias que estas dos quintas que finquen a su hermano Pedro Arias el moço, mi fiio, et muriendo este Pedro Arias que finquen a Ferrant Peres, mi fiio, su hermano, et muriendo este Ferrant Peres que finquen a mis nietos, fiios del dicho Ferrant Arias. [...] >>

* María José PORTELA SILVA: "Documentos da Catedral de Lugo, século XIV". Santiago de Compostela. Consello da Cultura Galega, 2007. Vol. I.

Saúdos :wink:
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Parga

Mensaje por serba »

Buenos días:

Por no mezclar las referencias al apellido escrito "Parraga" y "Parrega", tratándose del posterior PARGA, sigo hoy con los Parrega.

* 13 - - ?
Continuando en el mismo Vol. I, aparece en un documento sin datación exacta, año 13??, en el documento nº 4: MEEN RODRIGUES DE PARREGA, esposo de Sancha, de la que no consta el apellido.
Ya habíamos visto que aún vivía en el año 1328: Menen Peres de Parraga, en esta nueva ocasión escrito "Parrega", tal vez el mismo personaje con variación en el primer apellido Rodrigues por Peres...

[13..], decembro, 24. Lugo
O deán e o Cabido de Lugo afóranlles a Vasco Pérez e a súa muller, tras a morte de Costanza Méndez, a herdade de Vilafiz e un casal en Santa María de Alta por renda anual de 12 oitavas de centeo.
<< [...] afforamos a vos Vaasco Peres de Mera, et a vosa muller Lionor Peres, a herdade de Villa Fiis que y leyxou a os aniverssarios desta iglesia Vaasco Rodrigues de Mera, voso padre que foy, et sua muller Costança Meendes, a qual foy de Meen Rodrigues de Parrega, et de sua muller Sancha [...]; item mays vos afforamos o casal da herdade que ias en Santa Maria Alta, et que ias en fondo da villa, que y teveron os ditos Vaasco Ferrnandes [...] et Costança Meendes, et que y a os ditos aniverssarios perteesçe. [...]>>

Entre los testigos, es de interés que también está presente el Arcediano de Neira, <<DON PEDRO ARIAS DE PARREGA>>.
Con el anterior dato, quizás pueda averiguarse una aproximación del anterior documento, una vez sabido durante qué años ocupó D. Pedro el cargo de dicho arcedianato. En 1309 ocupaba el cargo un posible familiar -consultar el Doc. 86-, pues aparece un <<DON FERNAN ARAS, arçidiago de Neyra>>, también en 1320.

- En el anterior mensaje, vimos que tanto el padre como uno de los hijos del D. VASCO FERNÁNDEZ DE PARGA -homónimos-, se llamaron FERNÁN ARIAS, obviamente, por saber el año, el siguiente Fernán Arias, pudiera tratarse del padre de D. Vasco..., teniendo el importante dato de que Vasco, en su testamento de 1340, especifica claramente, <<Et dexo el enplasamiento de Sant Martin de los Condes que tengo enplasado de la eglesia de Lugo>> [San Martiño de Condes, Friol, Lugo]. Lo vemos en el siguiente apunte, del Doc. 33. FERNANDO ARIAS DE PARGA estaba casado el 21/1/1305 con MAIOR VÁZQUEZ -Maiori Velasci-

* 1305, xaneiro, 21
O bispo e o Cabido de Lugo outórganlles a Fernando Arias, á súa muller e a un fillo de ambos os dous sete casais no couto de San Martiño dos Condes, con determinadas obrigas tras a súa morte.

MADRID, AHN, Carp. 1332 A/8, perg. orix., latín, gótica cursiva, 340x235 mm.

<< [...] damus et concedimus vobis Fernando Arie de Parrega et uxori vestre donne Maiori Velasci et uni filio vel filie quem vel quam in vita vel in morte duxeritis nominandum, septem cassallia nostra in cauto Santi Martini de Comitibus, et quartam partem quam habemus in cauto et eclesia Sancti Martini predicti, in vita vestra et predictorum filii vel filie tenenda et possidenda, cum sex casallibus que Arias Petri et donna Maior Roderici, quondam parentes vestri et vos ratione cuiusdam contractus facti per predecessorem nostrum dominus Fernandum Arie quondam lucensis episcopum [...], et in super ego Fernandus Arie predictus nomino tria casallia quorum unum est in Villa Suso sub aulla Sancti Stephani de Mota, in quo moratus est Iohannes Prior, et aliud a a Torre in cauto Sancti Martini predicti, et aliud in Sancta Eollalia de Devesa, quod fuit Petri Mauri et Fernandi Michelle, et pro aliis tribus casallibus prestandis nomine meo et uxoris mee predicte praesto fideiussorem presentem et contendentem dominus Fernandum Nuni, archidiaconum de Neyra in ecclesia lucensis [...] >>

[Entre los testigos presentes en el anterior documento, está Juan Becerra, que era juez lucense. En el Doc. 86, de fecha: 1309, agosto, 22: <<Sabeam quantos esta carta virem, commo nos Martim Eanes de Lugo, et o cabidoo desse miismo lugar, con outorgamento de don Johan Beserra, iuyz desse lugar, teente a amiistraçon do mes iullio en Narlla et en Parrega et en Goyos>>, es interesante por localizar a antiguos Becerra, linaje también estudiado en el foro]

* 1320

En otro interesante documento, en el que aparece un antiguo PARDO, al que Xulio Pardo de Neyra hace referencia en su libro "Literatura Pardozeliana", fechado en: 1320, decembro, 5. Lugo, aparece el canónigo ARIAS PETRI DE PARREGA -Arias [Aras] Pérez de Parga-:

<<Et sunt fideiussores ad hoc: donnus Fernandus Arie, archidiaconus de Decia; donnus Iohanne Bezerra, iudex; Fernandus Pardo, et Arias Petri de Parrega, canonici lucensis.>>

* 1322

- En el Doc. 196, 1322, febreiro, 22. Lugo: Arrendamento de administración a Fernando Pardo, cóengo. Seguimos documentando al anterior canónigo ARIAS PÉREZ DE PARGA:
<<Et sunt fideiussores: donnus Iohannis Bezerra, iudex, et Arias Petri de Parrega, canonicus lucensis.>>

- ARIAS PÉREZ DE PARGA, aparece como ARAS, 1322, abril, 6. Lugo
<<Era de mill et CCC LXta annos, VI dias d'abril. Don Fernan Aras, dayam de Lugo, et o cabidoo desse miismo lugar, arrendaron a don Fernando de Deus, chantre de Lugo, et Aras Peres de Parrega, coengo dessa iglesia, os seus casares todos tres que som en Alveyros, et en Giae, en todos seus dias>>
-Seguía ocupando el cargo de canónigo en 1328-.

* 1327

- 1327, febreiro, 26. Cláusulas testamentarias de Domingo Pérez. Uno de los testigos fue PEDRO AFONSO DE PARREGA.

* 1334

- 1334. Lugo. Os cóengos Arias de Parga e Velasco Díaz solicitan do Cabido licenza para estudar en Salamanca.
Debe ser el mismo Arias Pérez de Parga anterior, ya que consta que era canónigo lucense.

* 1336

- 1336, febreiro, 6. Lugo. <<PEDRO ARAS DE PARREGA, coengo de Lugo>> Y debe ser el hijo que D. VASCO FERNÁNDEZ DE PARGA citaba en su testamento de 1340 que era canónigo lucense.
No debe ser el mismo D. Pedro Arias de Parrega que era Arcediano de Neira,citado al comienzo del mensaje y sin fecha, por lo que debe ser de mayor antigüedad, en las escrituras siempre aparece detallado el cargo eclesiástico con claridad, a no ser que se trate de una excepción...

{{ * María José PORTELA SILVA: "Documentos da Catedral de Lugo, século XIV". Vol. I, Santiago de Compostela. Consello da Cultura Galega, 2007 }}

Resulta curioso fijarse en una cuestión que a veces se ha debatido en el foro. Claramente, observamos como D. Vasco Fernández de Parga tuvo entre sus descendientes a dos hijos del mismo nombre, aunque con apellido diferente, claro.

1. FERNÁN ARIAS -escrito por el notario: Ferrant Arias-
2. FERNÁN PÉREZ -Ferrant Peres-
Lo cual induce a no descartar que en otras familias ocurriese lo mismo... El problema está cuando intercambian apellidos los notarios o escribanos, que es cuando puede dar lugar a confusión.
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Parga

Mensaje por serba »

Hola:

Ayer por la noche, acabé de anotar todos los apuntes que me interesaban del Vol. I

Había olvidado añadir que el VASCO FERNÁNDEZ DE PARGA documentado en 1315 y que debe ser el mismo que testa en Sevilla el 30/7/1340, por el primer documento se averigua la relevancia del personaje, era uno de los cuatro escuderos que fueron testigos, acompañado por otros cuatro caballeros de Galicia:
<<Testimoyas que presentes foron: Johan Alvares Osorio, Fernan Peres d'Andrade, Ruy Gonzales Grandio, Aras Peres de Ferreiros, cavalleyros; Vaasco Peres de Soutomayor; Vaasco Ferrandes de Parraga; Pero Aras, Johan Calvin, escudeiros, e outros moytos>>
El documento en el que aparece es el siguiente:
1315, agosto, 15. Lugo. O bispo de Lugo dóalle a don Afonso, fillo do infante don Xoán, o couto de Lugo e Pallares baixo determinadas condicións.

LUGO, AC, Tumbillo Nuevo, fol. 103r-104v.- Extr., Tumbo Nuevo, fol. 225v.- CAÑIZARES, pp. 963-964 con referencia ao lib. 10 de pergs., n.º 43.


- Igualmente, completo información del documento de 1328 en el que aparece MENÉN PÉREZ DE PARGA:
1328, agosto, 15. Lugo

Nomeamento de comendeiro feito polo bispo don Xoán a favor de don Pedro Fernández de Castro en virtude do que este toma ao seu cargo a defensa dos dereitos da igrexa de Lugo e do seu bispo.

CAÑIZARES: pp. 1007-1008, con referencia ao perg. orix. conservado entre os soltos: LUGO, AC, 285x290 mm.
RISCO: ES, t. XLI, p. 112.

<< [...] Et para esto conplir vos, don Pedro, nos fasedes pleito et omenage et juro sobre santos evangelios corporalmente tannidos et vos Alvar Sanches d'Ulloa et Pedro Menendes de [Gundris] et Gonzalo Sanches de Riba de Neyra et Menen Peres de Parraga pleito et omenage nos fasedes otrossi de conplir et guardar todo lo sobredito. [...] >>
[De gran interés por documentar cronología exacta sobre GONZALO SÁNCHEZ DE RIBADENEIRA]


- En uno de los apartados de la Introdución -realizada por D. José GARCÍA ORO-: A documentación medieval lucense / A Igrexa lucense receptora de documentación, leemos:
<<Polo seu maior contido e transcendencia para a Igrexa de Lugo, o Cabido acolleu nas súas arcas e libros algúns testamentos. Trátase de familiares directos dos
prebendados, que lles legan gran parte dos seus bens, como o facía Vasco Fernández de Parga, pai do cóengo Pedro Arias, no seu testamento, subscrito na afastada Sevilla, o 30 de xullo de 1340, estirpe que xa tiña unha capela funeraria na catedral lucense (105).>>
(105) O texto, que pasou ante o notario sevillano García Fernández, ibid., carpeta 1332 E/12.


- En otro apartado de la Introdución, Os notarios lucenses na etapa baixomedieval, menciona a uno de los notarios: VASCO RODRÍGUEZ DE PARGA, en 1487:
<<En menor escala comparecen nos documentos Álvaro Alfonso Jacob, en 1439; Pedro Fernández de San Jullao, en 1471; e Vasco Rodríguez de Parga, en 1487 (77).>>
(77) Escrituras do 17 de abril de 1487. Ibid., Carpeta 1333 D/15bis).


Seguiré otro día con el Vol. II, de paso que resumo mis apuntes, aprovecho para añadirlo en el foro.

Saúdos
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Parga

Mensaje por serba »

Sobre lo comentado sobre el Arcediano de Neira, <<DON PEDRO ARIAS DE PARREGA>>, quizás pueda averiguarse una aproximación del anterior documento, una vez sabido durante qué años ocupó D. Pedro el cargo de dicho arcedianato...

D. PEDRO ARIAS DE PARGA -con alguna variación como Aras y en 1382: Ares-, está documentado como Arcediano de Neira desde 1363. Entonces, los que comentaba que debían ser personajes diferentes pueden ser el mismo, con cargos diferentes.

El D. PEDRO ARIAS DE PARGA, que era canónigo lucense el 30/7/1340 cuando testa su padre D. Vasco Fernández de Parga, en Sevilla, después fue Maestrescuela de la Catedral de Lugo, documentado con tal cargo entre 1349 y 1360, y como Arcediano de Neira, como mínimo desde el 26/2/1363, siendo su último documento en la catedral lucense del 7/11/1382, fecha quizás cercana a su fallecimiento.


Por lo tanto hay que datar el documento del mensaje anterior 13?? sobre MEN RODRÍGUEZ DE PARGA y su esposa SANCHA desde 26/2/1363 en adelante.
Con una pequeña variación hasta, probablemente, como tope máximo, el 4/3/1365, en cuya fecha MEN RODRÍGUEZ -mencionado sin su 2º apellido- ya había fallecido. ¿Se trata de la misma persona MEN RODRÍGUEZ fallecido en tal fecha y MEN RODRÍGUEZ DE PARGA?, ¡quizás sí!...Nuevamente, vemos que estamos tratando de un foro de bienes en San Martiño dos Condes, y, ya habíamos visto que por aquellas tierras estuvieron con anterioridad documentados otros del linaje Parga que poseían allí bienes, suyos y/o aforados de la sede lucense.


* 1365.

Tres generaciones sucesivas documentadas:

* I.

MEN RODRÍGUEZ, fallecido antes del 4/3/1365, tuvo bienes en la Iglesia y coto de San Martiño dos Condes, etc.
Fue padre de al menos 3 hijos, siendo uno de ellos el siguiente, observamos la relación: el nombre del padre pasa a ser variación en el apellido en el hijo: de Men / Méndez; y del apellido del padre pasa a ser variación del nombre en el hijo: de Rodríguez /Rodrigo /Roy/Ruy...


* II.

RUY MÉNDEZ DE PARGA, padre de:


* III.

LOPO RODRÍGUEZ, c. c. SANCHA FERNÁNDEZ.


Los II. y III. reciben foro de la sede lucense en Remesil, de Sta. Mª de Vilafiz -Friol, Lugo-, para ellos y una voz más. Estando presente el mismo arcediano de Neira, D. Pedro, de antes: <<don Pedro Arias, arçidiago de Neyra>> al que en varias ocasiones no le añaden el apellido, pero en otras sí; donando, a su vez, el quiñón y derecho y señorío e iglesario que había poseído en la Iglesia y coto de S. Martiño dos Condes, con el casal de Maceda, etc.


Doc. 673

1365, marzo, 4. Lugo

O bispo e o Cabido de Lugo afóranlles a Rui Méndez [de Parga], ao seu fillo e á súa muller e a unha voz dous casais en Santa María de Vilafiz. O beneficiario fai doazón de todo canto posúe no couto de San Martiño dos Condes, o que a continuación recibe tamén en foro.

MADRID, AHN, Cód. 417 B, fol. 105v.

<< [...] damos et afforamos a vos RUY MEENDES DE PARREGA, et a voso fillo, LOPO RODRIGUES, et a sua muller, SANCHA FERRNANDES, por en todos vosos dias et de huna pessoa qual o pustrimeyro de vos nomear para esto en vida ou a tempo de seu finamento, os nosos dous casares et herdamentos que nos avemos en Vilafiis et en Remesille, sub signo de Santa Maria de Villafiis, con todas suas pertenenças et dereyturas, casas, arvores et formaes, a montes et a fontes, peru quer que vaan sub o dito signo, et vos que mantenades a IOHAN AFFONSO DE REMESILLE o foro, que lle nos avemos feyto dos ditos casares, segundo que llo nos aviamos a manteer.

Et eu, o dito Ruy Meendes, por este ben et merçee que nos vos, o dito sennor, fasedes dou logo a vos, lo dito sennor, et a vosos subçesores por iur d'erdade para senpre, todo o quinon et dereyto et sennorio et iglesiario que MEEN RODRIGUES, meu padre que fuy, avia et lle perteesçia de aver enna iglesia et couto de San Martino dos Condes, con o casal chamado de Maçeeda, et con todos los outros herdamentos que el avia no dito couto, et con todas suas pertenenças et dereyturas, et cassas, a montes et a fontes, peru quer que vaan enno dito couto, etlogo por esta presente carta ponno en vos et en vosos suçesores para senpre o iur et posisson et propiadade deles, et tiroo et removoo de min et de minna vos et do dito Meen Rodrigues, et obligo-vos todos meus bees para vos los faser senpre de pas dos outros meus yrmaos. [...] >>

- Sobre el personaje del que habíamos intercambiando algún mensaje...

RUI PAEZ / Ruy / Roi Páez de Párraga / Peláez de Párraga..., etc., en el siguiente documento aparece RUI PAIS. Veremos que el notario escribió en esta ocasión: Roy Pellaes de Parrega y -en el titular de la transcripción- RUI PAIS.

Efectivamente, estuvo casado con una Lionor, aunque su apellido no era García, sino Rodríguez; así documentada al menos en el siguiente caso. Si Anastasio SANTOS IGLESIAS, en su estudio: "Los Señores de la Tierra de Parga", pudo documentar a Leonor por García, en vez de Rodríguez, podría ser que dicha señora apareciera con uno u otro dependiendo de la documentación, pensando incluso que tal vez le correspondieran ambos apellidos por algún antepasado familiar o cercano.

¿Puede tratarse del mismo personaje al que nos referimos? No lo sé, la cronología es válida, quizás sí... ¿Podría haber sido hijo del mismo VASCO FERNÁNDEZ DE PARGA que habíamos visto que otorgara su testamento en el año 1340, probablemente...

Lo cierto es que se trata de una escritura muy interesante, por ser anterior a la donación real ya comentada, de 1369. Me ha resultado complicado seguir la pista a dicho personaje por las posibles variaciones de su nombre: Roy / Roi / Ruy / Rui, además de las posibles variaciones de su apellido: Paes / Pais / Paez / Pelaes / ...


* 1368


ROY PÁEZ DE PARGA, hijo del ya fallecido VASCO FERNÁNDEZ DE PARGA, estaba casado con LEONOR RODRÍGUEZ. No hay más información genealógica. -Todos los corchetes y puntos suspensivos son de la transcripción, no he abreviado nada. Una vez finalizado el texto incluyo un resumen topónimico que puedes revisar-

Doc. 689

1368, maio, 22. Lugo

O bispo e o Cabido de Lugo outórganlles a Rui Pais e á súa muller e a unha voz o couto de Ferreira de Negral e reciben a cambio o casal de San Lourenzo de Aguiar, en Santalla de Mazoi, mais outras casas e herdades en Barcia, As Camoiras e San Santiago de Xustás.



MADRID, AHN, Cód. 417 B, fol. 110v.


Sabeam quantos esta carta virem commo nos don frey Pedro Lopes [de Aguiar] da orden dos preegadores por la gracia de Deus et da santa iglesia de Roma, obispo de Lugo, con outorgamento de don Roy Ferrnandes, dayan, et do cabiidoo da nosa iglesia seendo iuntados en cabiidoo enno choro da nosa iglesia cathedral por campaa
taniuda, segundo avemos de custume, da huna parte, et eu ROY PELLAES DE PARREGA, fillo de VASCO FERRNANDES DE PARREGA que foy, con minna muller, LIONOR, que esta presente, da outra parte, fazemos entre nos tal enprazamento que seia valedeyro segundo for conteudo en esta carta: conven a saber que nos, o dito sennor obispo, con outorgamento do dito dayan et cabiidoo, damos et outorgamos a vos, os ditos Roy Pellaes et Lionor Rodrigues, vosa muller para en toda vosa vida et a huna persoa qual o pustrimeyro de vos nomear en vida ou a tempo de seu finamento, que seia fillo ou filla de vos anbos, o noso couto et iglesia de Ferreyra de Negral con [...] de Lousado que he eno couto de Grae, et con todos los casares et herdades que avemos enno dito couto et le perteesçen, et con os outros lugares et casares et herdades que van con o dito couto et le perteesçen et se husaron et andaron con el en renda, que iasen fora do dito couto, os quaes casares et herdades que perteesçen a o dito couto et iglesia de Ferreyra son estes:

- a seara da dita iglesia con hun moyno, et a herdade de Ferreyra de Negral, item çinquo casares de herdade en Castrello, item outro casal en Castrello, item outro casal de Picata Paes, item outro casal de Penna, item outro casal de Forno Telleyro, item outro casal en Camoyra, item outro casal en San Çibrao, item o lugar de Lousado con o lugar de Barreo, que son quatro casares; item herdade en Romae de que soyan dar çinquo medias oytavas de çenteo; item o casal de Villafose que he enna Repostaria; item en Sesnande a leyra chamada de Guodelle et ja y mays outros tres leyros que foron de manda [...] herdade que soyian trager TAREYIA ARIAS, muller que foy de GARÇIA CHALFERRO, de que davan cada anno tres medias teegas de ferrada; item huna casa en Pallas de Rey, et mays vos damos, segundo dito he, se as o dito couto ha peru quer que vaan, et sub quaesquer signos que iascan; o qual dito couto et agra et casares et herdades deles vos damos, segundo dito he, con todas suas rendas et dereyturas et foros et pennas et calopnnas que a o sennorio do dito couto perteesçen, et que tenades enna dita iglesia de [...] capellan vos et a dita pesoa que a sirva das oras et dos ofiçios divinas, segundo se senpre husou et serveo por capellan; et pagedes as custas et carregas et pididos que a dita iglesia deve et for teuda de dar et pagar a a iglesia de Lugo, et non fazendo vos et a dita pesoa despoys de vos servir a dita iglesia das oras et ofiçios divinaes que nos, o dito sennor obispo, que a posamos reçeber et os disimos et dereyturas et froytos dela para os darmos a quen a sirva, ou fazer della o que nosa merçee for, et que lavredes et fazades lavrar et parar ven as herdades et casares que perteesçen a a dita iglesia et couto, et fazer MORAR et provar as casas dos ditos casares et herdades, et manteerlas en boo estado; et avedes de seer vasallos serventes et obedientes nosos et de nosa iglesia et de nosos subçesores vos et a dita pesoa, et virdes a noso serviço et chamo, et estar en el quando nos fezer mester et para ello fordes chamados por nos ou por nosos subçesores; et avedes fazer enno dito couto de Ferreyra HUNA CASA CON DOUS SOBRADOS que seia de boas paredes, et ben portada de boas portas, et ella feyta que A MOREDES et manteades en boo estado, et se por ventura quiserdes poer et faser a a dita casa PEYTORIL ET AMENAS, que ante que las ponades nen façades, que venades fazer pleito et menaien et a dita pesoa a nos, o dito sennor obispo, et a nosos subçesores, que a tenades a nosos serviço et de nosa iglesia, et nos façades dela guerra et pas; et non avedes de vender, nen supinorar, nen eallar este dito enprazamento vos, nen a dita persoa, a cavalleyro nen a escudeyro, nen a dona, nen a outro omme algun, nen fazer del nen de parte del [...] nen [...]mento con outra alguna pesoa; et a finamento da pustrimeyra pesoa o dito couto et iglesia con todos seus casares et herdades et lugares et dereyturas et pertenenças han de ficar libres et quitas et desenbargadas, et as herdades ben labradas, et as casas dos seus casares et lugares, et a dita casa de dous sobrados que vos, os ditos ROY PELLAES et LIONOR RODRIGUES, avedes de fazer enno dito couto de Ferreyta, feytas et en boo paramento con todos los outros boos paramentos que en ellas foren feytos a o dito sennor obispo et a nosa iglesia, et con dous boys et con duas vacas que an de ficar et avedes de leyxar en cada casal et lugar do dito couto de provo. Et non avedes de poer pidido nen talla alguna ennos moradores do dito couto sen noso consintimento, et non gardando vos iustiça enno dito couto, nen a dita pesoa depoys de vos, et minguando por vosa culpa, que o noso comendeyro que andar por nos et por nosa iglesia que entre eno dito couto a faserla. Et nos, os ditos Roy Pellaes et Lionor Rodrigues, que presentes estamos, asi reçebemos de vos, o dito sennor obispo, et dayan et cabiidoo, o dito couto et iglesia et casares et herdades et casas del et sennorio et calopnnias et foros et pennas que perteesçen a o dito couto que nos dades para nos et para a dita pesoa, segundo dito he, et obligo nos et nosos bees, mobiles et reyzes, de o complirmos en todo et de fazermos a dita casa enno dito couto enna maneyra que dita he et por llas condiçoes sobreditas, et por este ben et merçee que nos vos, o dito sennor obispo, fazedes eu, a dita Lionor Rodrigues, con outorgamento do dito meu marido, Roy Pellaes, que esta presente et outorgante, DOU a vos, o dito sennor obispo, et a a dita vosa iglesia en enprazamento por elo que aiades para senpre iamays por iur de herdade:

- o meu casal de SAN LOURENÇO D'AGUIAR, que he sub signo de Santa Alla de Mazoe, et con todas las herdades et casas que eu aio sub o dito signo et en Varzea, et o meu casal con todas suas herdades et casa que eu aio ennas Camoyras enno lugar de Villaaverde et en seu termino sub signos de San Pedro de Villa[...] et San Salvador de Camoyra, et dou-vos mays todas las herdades et casas que eu aio en Iustaas sub signos de Santiago de Iustaas, os quaes ditos casares et herdades vos dou con todas suas casas et dereyturas et pertenenças, et pascos et montes et iures et entradas et seydas, et aguas vertes et correntes et estantes [...] iglesiario et leygario, que lles perteesçan en qualquer maneyra, et a min por elles, sub os ditos signos et sub outros signos quaesquer que vaan, et por esta presente carta pono en iur et en posison dos ditos casares et herdades et casas et iures et pertenenças et dereyturas et entradas et seydas et pascos et sennorio deles et a qualquer deles, segundo dito he, a vos, o dito sennor obispo, et a a dita vosa iglesia que os aiades livres et quitos et desenbargados de min et de toda minna vos, et des aqui adeante avedeos senpre en pas vos et vosa iglesia pus vos, et todo meu poderio et sennorio seia tirado et remuvudo de min et de toda minna vos dos ditos casares et herdades et casas et iures et pertenenças et dereyturas deles et de qualquer deles et posto en vos, o dito sennor obispo, et enna dita vosa iglesia.

Et nos, os ditos Roy Pellaes et Lionor Rodrigues, obligamos nos et todos nosos bees, mobiles et reyzes, gaanados et por gaanar, ut quer que os aiamos, de vos faser [...] casares et herdades et casas que vos eu, a dita Lionor Rodrigues, dou en enprazamento por lo dito couto et iglesia de Ferreyra sempre de pas enna maneyra que dita he.

Et nos, o dito sennor obispo, con outorgamento do dito dayan et cabiidoo asi reçebemos de vos, os ditos Roy Pellaes et Lionor Rodrigues, os ditos casares et erdades et casas et iures et dereyturas deles et de cada hun deles que nos dades para nos et para a dita nosa iglesia, et outorgamos-vos o enprazamento do dito couto et iglesia de Ferreyra para vos et para a dita iglesia enna maneyra et condiçoes sobreditas que vos lo damos, segundo dito he; et outrosi se por ventura nos, o dito sennor obispo, et Roy Pellaes et Lionor Rodrigues et a dita pesoa depoys de [...]ester que cada hun de nos compre ou gaane herdades ou casas ou outras posisoes alguas enno dito couto de Ferreyra que nos, os ditos Roy Pellaes et Lionor Rodrigues et pesoa tenamos et pesuymos as ditas herdades, segundo as outras, tanben as que vos, o dito sennor obispo, comprardes et gaanardes commo as que nos comprarmos et gaanarmos. Et a finamento da pustrimeyra pesoa que fiquen livres et quitas et desenbargadas a nos, o dito sennor obispo, et a nosa iglesia. Et que esto seia çerto nos as ditas partes rogamos a Arias Peres, raçoeyro, et notario publico de Lugo, que fezese desto duas cartas en hun tenor a huna para nos, o dito sennor obispo, et a outra para os ditos Lionor Rodrigues et Roy Pellaes.
Que foron feytas en Lugo, XXII dias de mayo, era de mill et quatrozentos et seys annos.

Testemoyas: don Roy Ferrnandes, dayan; don Iohan Dias, chantre; don Iohan [...], arçidiago de Deça; don Pedro Arias, arçidiago de Neyra; don Vaasco Rodrigues, arçidiago de Sarria; don Alvar Rodrigues, arçidiago de Deçon; don Rodrigo Afonso, arçidiago de Triacastella; don Roy Gonçalves, mestrescolla; Alvar Dias, iuys; don Diego Gomes, thesoreyro; Thomas Gonçalves, Gomes Eanes, Lopo Eanes, Pedro Arias, coengos, et outros.
Et eu Arias Peres, raçoeyro, et notario publico de Lugo dado por lo dito sennor obispo, a esto presente fuy con as ditas testemoyas et a rogo das ditas partes esta carta en minna presença fis scrivir et puge y meu nome et signal en testemoyo de verdade.>>
_______________________________________________________________________________________________________________________________________________


* "Couto de Ferreira de Negral", Ferreira do Negral (S. Martiño), Palas de Rei. -Donde está Ponte Ferreira, de origen románico, para cruzar las aguas del río Ferreira, aún conserva algún antiguo molino-. También existe O Burgo do Negral, en O Pacio (Sta. Mª), Friol.

- "Lousado", O Lousado, Xiá (Sta. Mª), Friol.

- "Couto de Grae", ¿Xiá, en Friol?- Hay un Guestrar, -San Mamede do Carballal, Palas de Rei-.

- "Castrello", Castrelo -Ferreira do Negral-

- "Casal de Pena", quizás en A Pena da Merla -Carteire (Sta. Mª), Palas de Rei-.

- "Casal en Camoyra", Camoira -en Augas Santas (S. Xurxo), íd-.

- "Casal en San Cibrao", San Cibrao da Repostería, íd.

- "O lugar de Barreo", Barrio -Carteire (Sta. Mª), íd-.

- "Herdade en Romae", ¿Romá?, Vilafiz (Sta. Mª), Friol.

- "Villafose", Vilafofe. Topónimo en San Xusto da Repostería y también en Albá (Santiago), ambos en Palas de Rei.

- "Sesnande", Senande -Ferreira do Negral, Palas de Rei-.

- El mencionado "GARÇIA CHALFERRO", podría tratarse del apellido toponímico CASFERRO, -topónimo de Xiá, Friol-.



* Lugares que menciona LEONOR RODRÍGUEZ:


"San Lourenço d'Aguiar", S. Lourenzo de Aguiar, Outeiro de Rei.

"Santa Alla de Mazoe", Mazoi (Santalla), Lugo.

"Varzea", pertenece a Mazoi.

"Camoyras enno lugar de Villaaverde", As Camoiras -Vilalvite (S. Pedro), Friol-

"Villaaverde", también hay un Vilaverde de S. Salvador de Parga, Guitiriz.

"San Salvador de Camoyra", Camoira -Augas Santas (S. Xurxo)-

"Iustaas", Xustás, Cospeito.

_____________________________________________________________________________________________________________________________________________



* 1379

JUAN DE PARGA, tenía el 11/1/1379 una casa en Lugo, en A Rúa Nova. -Doc. 788-

<< [...] en Lugo enna rua Nova entre outra vosa casa en que ora usa Afonso das Ovellas et outra casa en que mora Johan de Parrega, enna qual dita casa mora Aras, azemeleyro de nosso sennor obispo [...] >>


* 1382

FERNÁN PÉREZ DE PARGA, testigo de un documento: <<Fernan Peres de Parrega>>.

1382, xullo, 27. Lugo. María Eanez e a súa irmá dóanlles ao bispo e á igrexa de Lugo o padroado e herdades da igrexa de Castelo de Asma. -Doc. 853-


- Resumiendo mis apuntes, y por lo que hasta ahora tengo, hay que pensar que pudo haber 3 VASCO FERNÁNDEZ DE PARGA sucesivos:

1. El que fallece después de testar en Sevilla en el año 1340.
2. El padre de ROY PÁEZ DE PARGA, que según el documento que he añadido ya había fallecido su padre Vasco el 22/5/1368.
3. El que en 1374 era escudero y recibió el foro de la granja de Pruzos, junto con su hermano Pedro Fernández de Parga.

-A no ser que el 2. se trate del mismo que el 1., y en tal caso no aparezca mencionado en el testamento de 1340 de Vasco Fernández de Parga, por el motivo que fuese...

Hasta aquí el resumen del Vol. II -María José PORTELA SILVA: "Documentos da Catedral de Lugo, século XIV". Consello da Cultura Galega, 2007-

Saúdos
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
Pousada
Administrador
Administrador
Mensajes: 1254
Registrado: 15 Sep 2006, 09:00

Re: Parga

Mensaje por Pousada »

serba escribió: 27 Mar 2012, 15:30 RUI PAEZ / Ruy / Roi Páez de Párraga / Peláez de Párraga..., etc., en el siguiente documento aparece RUI PAIS. Veremos que el notario escribió en esta ocasión: Roy Pellaes de Parrega y -en el titular de la transcripción- RUI PAIS.

Efectivamente, estuvo casado con una Lionor, aunque su apellido no era García, sino Rodríguez; así documentada al menos en el siguiente caso. Si Anastasio SANTOS IGLESIAS, en su estudio: "Los Señores de la Tierra de Parga", pudo documentar a Leonor por García, en vez de Rodríguez, podría ser que dicha señora apareciera con uno u otro dependiendo de la documentación, pensando incluso que tal vez le correspondieran ambos apellidos por algún antepasado familiar o cercano.

¿Puede tratarse del mismo personaje al que nos referimos? No lo sé, la cronología es válida, quizás sí... ¿Podría haber sido hijo del mismo VASCO FERNÁNDEZ DE PARGA que habíamos visto que otorgara su testamento en el año 1340, probablemente...

Lo cierto es que se trata de una escritura muy interesante, por ser anterior a la donación real ya comentada, de 1369. Me ha resultado complicado seguir la pista a dicho personaje por las posibles variaciones de su nombre: Roy / Roi / Ruy / Rui, además de las posibles variaciones de su apellido: Paes / Pais / Paez / Pelaes / ...


* 1368


ROY PÁEZ DE PARGA, hijo del ya fallecido VASCO FERNÁNDEZ DE PARGA, estaba casado con LEONOR RODRÍGUEZ. No hay más información genealógica. -Todos los corchetes y puntos suspensivos son de la transcripción, no he abreviado nada. Una vez finalizado el texto incluyo un resumen topónimico que puedes revisar-
Estaba dándole vueltas al asunto de la paternidad de Vasco Fernández de Parga (c.c. Mayor Martiz de Vaamonde) y su hermano Pedro Fernández de Parga. En realidad, en lo que más me estaba fijando es en la nomenclatura de los hijos tenidos por esta pareja, Vasco y Mayor: Ares Vázquez le debe su nombre al abuelo materno (Ares Vázquez de Vaamonde); otro de los hijos, Martín Vázquez, recibe el nombre del bisabuelo materno (Martín Vázquez de Vaamonde); la hija Teresa había heredado el nombre, en este caso, sin patronímico, de la abuela materna (Teresa López); y los dos hermanos cuyos nombres faltan no son otros que Roy Páez y Leonor Rodríguez. Me pregunto si ambos nombres podrían provenir de la línea de Vasco Fernández de Parga, y haberlos heredados de los padres del susodicho, lo que encajaría a la perfección con el matrimonio conformado por Roy Páez de Parga y Leonor Rodríguez. Así, si Vasco Fernández de Parga, c.c. Mayor Martiz de Vaamonde, fue hijo de Roy Páez de Parga y Leonor Rodríguez, se daría la circunstancia de que él mismo habría heredado el nombre de su abuelo paterno, también llamado Vasco Fernández de Parga. En todo caso, se trata de una mera conjetura basada en la costumbre tan común en aquella época de heredar nombre + apellidos de sus directos antepasados, y que habría que confirmar documentalmente...
Responder